نجوای عارفانه (شرح دعای عرفه امام سجاد(ع))
نجوای عارفانه، اثر سید احمد سجادی (متولد ۱۳۴4ش)، شرح و تبیین دعای چهل و هفتم صحیفه سجادیه، معروف به دعای روز عرفه است که نویسنده در آن تلاش کرده تا زوایای پنهان کلمات و راز و نیازهای امام سجاد(ع) را برای مخاطب روشن سازد.
| نجوای عارفانه (شرح دعای عرفه امام سجاد) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سجادی، احمد (نويسنده)
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی. سازمان بسیج مستضعفین. معاونت بسیج خواهران. مدیریت فرهنگی (سایر) علی بن حسین (ع)، امام چهارم ( نویسنده) |
| عنوانهای دیگر | دعای روز عرفه ** نجوای عارفانه ** نجوای عارفانه: شرح دعای ۴۷ صحیفه سجادیه «دعای روز عرفه» |
| ناشر | بنياد قرآن و عترت |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1384ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-9941-00-2 |
| موضوع | علی بن حسین (ع)، امام چهارم، 38 - 94ق. صحیفه سجادیه - نقد و تفسیر - دعای روز عرفه - دعاها |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1384 304235ص8ع 267/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
انگیزه نگارش
نویسنده در ابتدای کتاب تصریح میکند که این نوشتار نه بهعنوان یک ترجمه صرف یا شرحی که تمام زوایای کلمات امام(ع) را بیان کند، بلکه تنها برای ادای دین و ابراز ارادت نگاشته شده است[۱]. همچنین، نهاد سفارشدهنده اثر در مقدمه، هدف خود را ایجاد زمینه آشنایی بیشتر نوجوانان و جوانان با معارف و سخنان راهبر و عارفانه امام سجاد (ع) ذکر کرده است[۲].
ساختار
کتاب در یک جلد شامل بخش مقدماتی (درباره فضیلت دعا و تاریخچه صحیفه سجادیه) و متن اصلی متشکل از شرح ۱۳۳ فراز از دعای عرفه تنظیم شده است.
سبک نگارش
رویکرد استنادی و روایی: نویسنده برای شرح فرازهای دعا، به طور گسترده از آیات قرآن کریم و روایات معصومین (ع) جهت تبیین مفاهیم بهره برده است[۳].
- تبیین واژگانی و اصطلاحی: در ابتدای بسیاری از بخشها، واژگان کلیدی دعا از نظر لغوی و کلامی کالبدشکافی شدهاند[۴].
اهمیت شرح یا ترجمه
- تمرکز تخصصی بر دعای عرفه: این اثر به طور ویژه به شرح دعای چهل و هفتم پرداخته که از بلندترین و پرمحتواترین دعاهای صحیفه سجادیه است.
- تبیین نظاممند صفات الهی: کتاب با دقت بالایی به شرح بیش از یکصد صفت از صفات ربوبی که در متن دعا آمده، میپردازد[۵].
- پیوند معارف دعا با وظایف مؤمنان: نویسنده علاوه بر مباحث نظری، به استخراج وظایف اخلاقی و اجتماعی پیروان اهلبیت(ع) از دل دعا توجه داشته است[۶].
نوع شرح یا ترجمه
این اثر از نوع شرح فرازی و تشریحی است که در آن ابتدا بخشی از متن عربی دعا و ترجمه آن میآید و سپس توضیحات تفصیلی ذیل آن ارائه میشود. برای نمونه در فراز سوم (یگانه)، نویسنده با استناد به واژگانی چون «المتوحد» و «المتفرد»، به تبیین مراتب توحید پرداخته و در ادامه، صفات ربوبی را شرح میدهد[۷]. مهمترین ویژگی این شرح، ترکیب ترجمه تحتاللفظی با تحلیلهای اعتقادی و عرفانی بر اساس منابع اصیل دینی است[۸].
در پایان میتوان چنین گفت که این شرح مانند پنجرهای رو به اقیانوس بیکران معارف سجادی است که به زائر روز عرفه کمک میکند تا بهجای نگریستن به سطح کلمات، به اعماق معانی این نجوای عارفانه نفوذ کند.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.