موعودگرایی در ادیان ابراهیمی: یهودیت، مسیحیت
موعودگرایی در ادیان ابراهیم: یهودیت، مسیحیت، تهیه و تدوین پژوهشکده انتظار نور، در دو بخش به بررسی اندیشه موعودباوری در مسیحیت و دین یهود می‌پردازد.
| موعودگرایی در ادیان ابراهیمی: یهودیت، مسیحیت | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | تهیه و تدوین پژوهشکده انتظار نور |
| ناشر | شباب الجنة |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1386ش |
| چاپ | اول |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP۲۲۴/۲/م۸ |
مؤلف بر این باور است که اندیشه موعود در مسیحیت در سه پرده نمودار شده است:
- در یک پرده همان اندیشه موعود یهود است که در آن عیسای ناصری نقش مسیح نجات‌بخش را ایفا می‌کند که انتظار دیرپای یهود را به سر می‌آورد.
- در پرده دیگر با نوید رجعت عیسی(ع) به مثابه «داور جهان» در آخرالزمان، نمایش‌گر سنخ دیگری از اندیشه موعود است.
- در پرده یا چهره سوم نیز سخن از شخصی دیگری است که خود عیسی(ع) وعده آمدنش را می‌دهد که چونان تسلی‌دهنده و روح راستی می‌آید و عیسی مسیح را جلالت می‌بخشد و بر او شهادت می‌دهد.
بر این اساس، وی معتقد است که مسیحیت دربردارنده سه سنخ اندیشه موعود و سه گونه منجی‌باوری است. مؤلف در ادامه با منبا قراردادن این سه نوع موعودباوری در مسیحیت، با رجوع به عهد عتیق و عهد جدید نحوه نگاه مسیحیان به مسئله موعودباوری را تبیین می‌کند. پایان این بخش از کتاب هم به موضوع آرماگدون و نبرد آخرالزمان از دیدگاه مسیحیت و اسلام اختصاص یافته است[۱].
پانویس
- ↑ ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، ص128
منابع مقاله
ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر اول: مسیحیت)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1392ش.