مهج الدعوات و منهج العنايات (قيومی)
مُهَجُ الدَّعوات و مَنهَجُ العِنايات، از جمله آثار رضى‌الدين على بن طاووس حلى (664ق)، معروف به سيد بن طاووس است كه در 1117ق، از آن فراغت يافته است. جواد قيومى اصفهانى، به تحقيق و تصحيح اين اثر اقدام نموده است. كتاب‌شناسى متن اثر در برنامه آمده و در اين نوشتار نسخه قيومى مورد بررسى قرار گرفته است.
| مهج الدعوات و منهج العنایات (قیومی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قیومی اصفهانی، جواد (محقق)
ابن طاووس، علی بن موسی (نویسنده) رضوی، علی (مصحح) انواری، حمید (مصحح) |
| عنوان‌های دیگر | المجتنی من الدعاء المجتبی مهج الدعوات و منهج العبادات |
| ناشر | مؤسسة الآفاق |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1380 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-6058-15-9 |
| موضوع | دعاها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 267/55 /الف2م9 1380 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اين كتاب، مشتمل بر دو اثر از سيد بن طاووس است: 1. «مُهَجُ الدَّعوات و مَنهَجُ العِنايات»؛ 2. «المجتنى من الدعاء المجتبى».
پيش از انتشار اين نسخه دو نسخه چاپى از اثر به خط عبدالصمد تبريزى و محمدحسن کرمانى منتشر شده است كه نسخه اخير در برنامه موجود است. اين دو نسخه به چاپ سنگى منتشر شده است و لذا جاى نسخه‌اى تحقيق‌شده از اين اثر خالى بود. جواد قيومى اصفهانى به اين كار اقدام نمود و با مقابله نسخ و تصحيح عبارات، نسخه مورد اعتماد و قابل ارجاعى براى محققین تهيه نمود.
محقق اثر به جهت سهولت دستيابى خواننده، احراز و ادعيه كتاب را شماره‌گذارى كرده است. گاه عناوينى به كتاب افزوده شده كه در قلاب آمده است.
در ابتداى كتاب، مقدمه تحقيقى ارزشمندى به قلم محقق اثر جواد قيومى اصفهانى وجود دارد. در اين مقدمه، شرح‌حال مؤلف و کیفیت تحقيق و تعليق بر كتاب بيان شده است. پس از آن اطلاعات نسخه‌هاى خطى و چاپى مورد استفاده محقق ذكر شده است[۱]
نویسنده در «المجتنى من الدعاء المجتبى»، تعداد 91 دعاى ديگر را از منابع مختلف گزينش كرده است. نویسنده، برخى از ادعيه را بدون هرگونه توضيحى ذكر كرده، اما در رابطه با برخى از ادعيه، توضيحات اندكى ارائه نموده است؛ مثلاً شماره 71 را دعاى مجربى دانسته كه در كتابى نزد او موجود و مشتمل بر سه رساله بوده، نقل شده است[۲]
محقق اثر در پاورقى‌هاى كتاب، آدرس آيات و روايات، اختلاف نسخ، توضيح برخى الفاظ و عبارات و ارجاعاتى از ديگر منابع را ذكر كرده است.
در انتهاى كتاب فهارس كتب، اشخاص، مكان‌ها، قبائل و فهرست مطالب ذكر شده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه محقق و متن كتاب.