منظومة اسماء الله الحسنی
منظومه اسماء الله الحسنی، یا به عبارت دیگر، «شرح قصیدة الأسماء الحسنی» کتابی است که نویسندۀ آن «محمد عبدالرحیم» منظومه اسماءالله الحسنی، اثر عبدالقادر گیلانی را شرح کرده است. عبدالقادر بن ابی صالح، مؤسس سلسله تصوف قادریه، شافعی یا حنبلی و از سادات حسنی واز بزرگان متصوفه در قرن پنجم و ششم هجری است.
| منظومة اسماء الله الحسنی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عبدالقادر جیلانی، عبدالقادر بن ابی‌صالح (نويسنده) عبدالرحیم، محمد (محقق) |
| ناشر | مؤسسة الکتب الثقافیة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1419ق - 1999م |
| چاپ | 2 |
| شابک | - |
| موضوع | خدا - صفات - شعر - خدا - نام‌‌ها - شعر - عشق (عرفان) |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ع2م8 286/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
عبدالرحیم در آغاز، شرح کوتاهی از زندگی، حالات و آثار عبدالقادر نوشته است.[۱] سپس، منظومه اسماء الله الحسنی را پاره‌پاره شرح نموده و در آخر، آن را یکپارچه در کتاب درج کرده است. او نام‌های خداوند را با حرف‌های درشت و مشکی آورده و شرح سودمندی از نام‌هایی که در منظومه آمده، نوشته است. وی برای این شرح از کتاب‌های لسان العرب، تاج العروس، رسالۀ قشیریه، احیاءالعلوم و الأسنی فی شرح اسماء الله الحسنی از محمد غزالی و موسوعه اسماء الحسنی از شرباصی استفاده کرده است. همچنین در شرح این نام‌‌ها از برخی بیت‌های ابن عربی، نابلسی، دردیر، قولی و مخیمر بهره گرفته است.
عبدالرحیم در پایان کتاب، اسماءالله الحسنی را همانگونه که در منظومه آمده، با شماره بیت و صفحه آورده است. همچنین، آن‌ها را بر حسب حروف معجم و با اشاره به شماره بیت و صفحه درج نموده است.[۲]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه مؤلف