مقاييس البلاغة بين الأدباء و العلماء
مقاييس البلاغة بين الأدباء و العلماء، نوشتۀ حامد صالح خلف ربیعی است که با این تألیف می‌خواهد مهم‌ترین مقیاس‌های بلاغی را که در میان دو طبقه از عالمان و ادیبان مطرح است، نشان دهد. همچنین، اصولی را اثبات کرده و وجه موافقت‌ها و مخالفت‌هایی را که مفاهیم در نگاه عالمان و ادیبان دارند، بیان کند و در آخر، ردیه‌ای بر کسانی بنویسد که برای بلاغت عربی در زندگی ادبی و فکری امروزه اهمیتی قائل نیستند.[۱]
| مقاييس البلاغة بين الأدباء و العلماء | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ربیعی، حامد صالح خلف (نويسنده) |
| ناشر | کتاب فروشی اشراقی |
| مکان نشر | عربستان - مکه مکرمه |
| سال نشر | 1416ق - 1996م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 9960-03-093-8 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ر۲م۷ 6161 PJ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مصنف در مقدمه از معنای قیاس پرده برداشته است؛ مقیاس را در حوزۀ علم، قاعده نامیده که شایع است و تغییرپذیر نیست و آن را در میدان فن به ضابطه تعبیر کرده است که عنصر ذوقی در آن وجود دارد. نسبی است و از عصری به عصر دیگر تغییر می‌کند.[۲] او همچنین مرزهای عرصه بلاغت و کارکردش را در ادبیات و نیازمندی این دانش را به مقیاس توضیح داده است.[۳]
کتاب در دو باب و چندین فصل صورت‌بندی شده است؛ باب اول دربردارندۀ بارزترین مقیاس‌های دانش بلاغت در نزد ادیبان است که هریک از این مقیاس‌ها را برای مرزبندی نکته‌های ظریف و فنی برای عناصر ادبی به کار می‌برند؛ مقیاس‌های ابداع فنی، بنای ترکیب‌ها و ریخت کلماتی که معنای لطیف ادبی را به مخاطب می‌رساند، مباحث این باب را شکل می‌دهند.[۴]مصنف در باب دوم به مقیاس‌های دانش بلاغت نزد علما می‌پردازد و مقیاس‌های علمی فصاحت را در دانش‌های معانی، بیان و بدیع بررسی کرده است.[۵]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- متن کتاب.