مصطفی، شاکر
شاکر مصطفی (1921-1997م)، مورخ، نویسنده، ادیب و محقق اهل سوریه است که منتقدان و محققان، او را ادیب مورخین و مورخ ادباء لقب دادهاند. وی تلاشهای فراوانی نمود که تاریخ عربی اسلامی را با پیراستن آن از شوائب و دسیسهها و مشوهات، بازنویسی نماید و تاریخنگاری را از شکل نقالی حوادث بهصورت علم تاریخ و فلسفه آن درآورد. «الأندلس في التاريخ» و «بين الأدب والتاريخ»، از جمله آثار ارزشمند وی میباشد.
نام | شاکر مصطفی |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | |
متولد | 1921م |
محل تولد | دمشق سوریه |
رحلت | 1997م |
اساتید | |
برخی آثار | التاريخ العربي و المؤرخون
المدن في الإسلام حتی العصر العثماني موسوعة دول العالم الإسلامي و رجالها |
کد مؤلف | AUTHORCODE09407AUTHORCODE |
ولادت
شاکر مصطفی در سال 1921م، در شهر دمشق سوریه، دیده به جهان گشود.
تحصیلات
وی تحصیلات ابتدایی را در سال 1931م و متوسطه را در سال 1939م، به پایان برد و در سال 1945م، موفق به دریافت لیسانس تاریخ از دانشگاه قاهره گردید.
فعالیتها
در سال 1946م، او بهعنوان معلم دبیرستان درعا منصوب شد. سپس برای تدریس، به دبیرستان دمشق منتقل شد و پس از آن، بهزودی بهعنوان مدیر آموزش در حوران، مدیر خانه معلمان ابتدایی در دمشق و سپس بهعنوان دبیر دانشگاه دمشق تا سال 1955م، منصوب گردید.
دیگر فعالیتهای وی، عبارتند از:
- در دهه پنجاه، وی در تأسیس دارالرواد برای چاپ، انتشار و توزیع شرکت کرد.
- در تأسیس انجمن نویسندگان عرب (هسته اصلی اتحادیه نویسندگان عرب) شرکت کرد.
- در سال 1956م، بهعنوان مشاور فرهنگی در سفارت سوریه در قاهره انتخاب شد.
- در سال 1957م، بهعنوان کاردار امور سودان معین شد.
- در سال 1958م، وی در بوگوتا پایتخت کلمبیا بهعنوان وزیر تام الاختیار انتخاب شد.
- از سال 1961 تا 1963م، بهعنوان سرکنسول در برزیل منصوب شد.
- در سال 1946م، بهعنوان مدیر کل امور سیاسی وزارت امور خارجه و سپس بهعنوان دبیر کل منصوب شد.
- در سال 1965م، تا 23/2/1966م، بهعنوان وزیر اطلاعات انتخاب شد.
- در آگوست 1966م، به کویت سفر کرد و بهعنوان استاد تاریخ عربی اسلامی در دانشگاه آنجا کار کرد و حدود یک ربع قرن در این کار ماند.
- در سال 1970م، وی از دانشگاه ژنو سوئیس، دکترای تاریخ گرفت و پس از بازگشت با دکترای خود، بهعنوان رئیس دانشکده هنر در دانشگاه کویت منصوب شد.
- عضو هیئت تحریریه مجموعه دنیای دانش و مشاور تحریریه مجله بینالمللی فرهنگ بود که در کویت منتشر میشود.
وی پس از پایان مأموریت خود در اتحادیه عرب، بهعنوان مشاور در دیوان امیری در ایالت کویت منصوب شد و بر بسیاری از پروژههای ملی نظارت نمود.
وفات
وی در سال 1997م، درگذشت.
آثار
وی دارای بیش از چهل عنوان کتاب چاپی و دهها مقاله پژوهشی و مقاله منتشرشده در نشریات و روزنامههای عربی است؛ برخی از آثار وی، عبارت است از:
- الأدب في البرازيل؛
- الأندلس في التاريخ؛
- بين الأدب والتاريخ؛
- بيني وبينك؛
- تاريخ العرب والإسلام، بالاشتراك مع بسام كرد علي وجورج حداد؛
- التاريخ العربي والمؤرخون؛ دراسة في تطور علم التاريخ؛
- تاريخنا وبقايا صور؛
- التخطيط لتنمية عربية: آفاقه وحدوده (بالاشتراك)؛
- التعليم والثقافة كحاجات أساسية في الوطن العربي - تعليقات عادل عبدالكريم ياسين وشاكر مصطفى؛
- الثقافة العربية والاعتماد على الذات؛ نحو تنمية عربية تعتمد على الذات، بالاشتراك مع الدكتور فؤاد زكريا؛
- جنوب بلاد الشام في العصر العباسي؛
- الحروب الصليبية في شمال إفريقيا وأثرها الحضاري، بالاشتراك مع ممدوح حسين؛
- حضارة الطين؛
- الدليل في التاريخ العربي الإسلامي؛
- دول العالم الإسلامي ورجالها (الجزء الأول)؛
- دولة بنيالعباس؛
- الذكرى والتاريخ: أبحاث تاريخية مهداة إلى قسم التاريخ في الجامعة الكويتية - إشراف الدكتور شاكر مصطفى؛
- رجال وشياطين؛
- سوريا ولبنان جغرافياً - بالاشتراك مع بسام كرد علي وأنور الرفاعي؛
- صلاحالدين؛ الفارس المجاهد والملك الزاهد المفترى عليه؛
- صور أندلسية من التاريخ؛
و...[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: بینام