مصادر استنباط الأصوليين و الأخباريين

مصادر استنباط الأصوليين و الأخباريين، نوشته پژوهشگر معاصر، محمدمحسن غَرّاوی، پژوهشی مقایسه‌ای، روشمند و نوآورانه است که ادله اربعه و منابع دستیابی به نظر شارع را از منظر 2 گرایش فکری مهمّ و متقابل (اصولی و اخباری) تبیین می‌کند و به‌صورت استدلالی می‌سنجد و به داوری می‌پردازد. این کتاب نهمین شماره از مجموعه آثار کنگره جهانی بزرگداشت فقیه و احیاگر مکتب اصولی و پرچم‌دار مبارزه با اخباری‌گری، علامه وحید بهبهانی (۱۱۱۷-۱۲۰۵ق)، است که سال 1436ق، در کربلا به همت مركز كربلاء للدراسات و البحوث، وابسته به آستان مقدس امام حسین(ع) برگزار شد.

مصادر استنباط الأصوليين و الأخباريين
مصادر استنباط الأصوليين و الأخباريين
پدیدآورانغراوي، محمد محسن (نويسنده)
ناشردار التراث ** راز توکل
مکان نشرعراق - نجف اشرف ** عراق - کربلای معلی
سال نشر1436ق - 2015م
چاپ1
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
BP ۱۵۹/۸/غ۴م۵
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

هدف و روش

نویسنده با اشاره به وجود اختلاف بین اصولیان و اخباریان، افزوده است که در هنگام تحصیل، کنجکاو شدم تا ریشه‌های این اختلاف را دریابم و بعد از پذیرفته‌ شدن در دوره تحصیلات تکمیلی بخش شریعت اسلامی، این موضوع را برای تحقیق برگزیدم؛ زیرا ثمرات فقهی فراوانی دارد و پژوهش گسترده و روشمندی درباره آن انجام نشده است. محمدمحسن غَرّاوی تأکید کرده است: کوشیدم امانت علمی را رعایت کنم و در هنگام ارائه اقوال و ادله هر دو گروه، مقیّد به نصوص منابع باشم و از آثار قدیمی و اصیل بهره بگیرم[۱]‏.

ساختار و محتوا

اثر حاضر، از 1 مدخل و 5 بخش و 1 خاتمه به‌ترتیب ذیل تشکیل شده است:

  • منابع استنباط از عصر پیامبر(ص) تا زمان غیبت کبری (5 بحث).
  1. حجیت ظواهر کتاب در نظر اصولیان و اخباریان (3 مبحث).
  2. روایات نزد اصولیان و اخباریان (2 مبحث).
  3. اجماع از دیدگاه اصولیان و اخباریان (6 مبحث).
  4. دلیل عقل از منظر اصولیان و اخباریان (3 مبحث).
  5. اصول عملیه از نظر اصولیان و اخباریان (3 مبحث).
  • پایان پژوهش و نتایج آن (7 نتیجه).

نمونه مباحث

  • در این پژوهش روشن شد که نسبت دادن "حجت نبودن قطع حاصل از مقدمات عقلی" به اخباریان، صحیح نیست و منظور اخباری، استنباط ظنی از مقدمات غیر قطعی است[۲]‏.

مآخذ نویسنده

نویسنده برای تألیف این اثر، افزون بر قرآن کریم، از 158 منبع (از منابع اصولی، فقهی، تاریخی و... فریقین) به زبان عربی (4 نسخه خطی و 154 کتاب چاپی) استفاده کرده است[۳]‏.

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص14-15
  2. ر.ک: متن ‌کتاب، ص231-236 و 310
  3. ر.ک: همان، ص313-332

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها