مشق ارشاد
مشق ارشاد تألیف عبدالله عمادی؛ كمك به شكل گيري گفتمان امر به معروف از منظر علم متقاعدسازی و تقویت امر به معروف و نهی از منکر در روابط بین فردی جامعه و پیشنهاد محتوا برای آموزش آن است. علاوه بر آن، پیشنهاداتی در زمینه تشکیلات امر به معروف و نهی از منکر در اماکن زیارتی را ارائه داده است.
| مشق ارشاد | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عمادی، عبدالله (نویسنده) |
| ناشر | بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | ۱۴۰۱ |
| چاپ | اول |
| شابک | ۹۷۸-۶۰۰-۰۶۰-۵۶۵۰ |
| کد کنگره | BP ۲۲۶/۴ |
ساختار
این کتاب در شش فصل نوشته شده است.
گزارش محتوا
اهمیت لزوم انديشه ورزي درباره امر به معروف و نهی از منکر در شرایط فعلی جامعه، ضرورت پرداختن به این موضوع را دوچندان كرده است.
این کتاب، گذشته از آنکه پژوهشی نو در زمینه آموزش شيوه هاي صحيح و مؤثر ايجاد پذيرش مخاطب و اقناع براي امر به معروف و نهی از منکر محسوب می شود، از این رو حائز اهمیت است که اولین محتوای کاربردی درباره آموزش علمی امر به معروف و نهی از منکر است که آن را به عنوان فرایند اقناعی تعریف کرده و به تفصیل با رویکرد متقاعدسازی و تأثیرگذاری نگاشته شده است. لذا تنها به مباحثی که در این راستاست پرداخته شده نه همه آداب و شیوه‌هایی که از نظر اخلاقی می‌تواند یا باید به کار گرفته شود.
از آنجا كه گرانيگاه واداري به كارهاي نيك و بازداري از كارهاي ناپسند در جامعه، زمينه سازي براي پذيرش و اقناع مخاطب است، اثر حاضر سعي كرده مهارت ها و فرايندهاي اين موضوع را مورد توجه قرار دهد.
در فصل اول مفاهیم «امر به معروف و نهی از منکر» و «تأثیر» و تأثیرگذاری تفصیلاً مفهوم شناسی شده است. سپس پیشینه نظری این بحث را از سه زاویه «نظریه های روانشناسی اجتماعی» در زمینه نفوذ اجتماعی و متقاعدگری، تغییر رفتار، هدایتگری دینی و اخلاقی ردیابی نموده و به مبانی بحث تأثیرگذاری و نقش فاعل هدایتگر در آن پرداخته است.
فصل دوم، به بيان ویژگی‌های منش هدایتگر که در تأثیرگذار بودن و متقاعدکنندگی وی نقش دارد، پرداخته شده است؛ منش «مهرورزی»، «خردمندی»، «قدرتمندی»، «انصاف»، خوش خلقی» و «صداقت» که هر کدام سه صفت را در بر می‌گیرد.
فصل سوم و چهارم، به چگونگی ساخت پیام‌های اقناعی اختصاص یافته است؛ در دو بخش «محتوای پیام» و «شکل پیام».
همچنین در بخش محتوایی، پنج نوع پیام معرفی شده است:
پیام‌های توصیف کننده، حکمت آمیز، بیم دهنده، نوید دهنده، و جهت دهنده. و در بخش شکلی، عوامل اقناع کننده در لحن پیام و قالب پیام بررسی شده است؛ هشت لحن و سه قالب به طور خاص، محور قرار گرفته است.
در فصل پنجم، روش‌هایی ذکر شده که هدایتگر باید در نحوه ارائه پیام مدنظر داشته باشد تا تأثیرگذار باشد؛ مانند روش‌هایی که در خصوص «هدایتگری عملی» وجود دارد.
و فصل ششم و پایانی کتاب، به تأثیرگذاری و متقاعدسازی در یک موقعیت خاص یعنی امر به معروف و نهی از منکر، در آستان ها و اماکن زیارتی پرداخته است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه اطلاع‌رسانی حدیث شیعه (حدیث نت)