مرشد و مرید

مرشد و مرید، مکتوبات ابومحمد نورالدين عبدالرحمن بن محمد بن محمد كسرقی اسفراینی(639 -717ق‌) با علاءالدوله سمنانی(659-736ق) است که از مجموعۀ «رسائل النور فی شمائل أهل السرور»، که سمنانی گردآورده است، برگزیده شده است.

مرشد و مرید
مرشد و مرید
پدیدآوراناسفراینی، عبد الرحمن بن محمد (نويسنده) لندلت، هرمان (مقدمه‌نويس) (مصحح)
عنوان‌های دیگرمکاتبات عبد الرحمن اسفراینی با علاء الدوله سمنانی
سال نشر1351ش - 1972م
چاپ1
موضوععرفان - متون قدیمی تا قرن 14 - تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - نثر فارسی - قرن 8ق. - نامه‎‌‌های فارسی - قرن 8ق. - عارفان - نامه‏‌ها و یادبودها
زبانفارسی
تعداد جلد1
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

اسفراینی از مشایخ طریقت کبرویه و مؤسس شعبه نوریه اسفراینیه است. این اثر با تصحیح و مقدمه هرمان لندولت(1935م) چاپ شده است. برخی از نامه‌ها نیز به فرانسوی ترجمه شده‌ و دربخش پایانی کتاب آورده‌شده‌اند.[۱]

مرشد و مرید با مقدمۀ سمنانی آغاز می‌شود. او به زبان عربی شرحی از حالات خود را تا هنگام رسیدن به محضر اسفراینی و تا کتابت اندرزنامه‌های او نوشته و می‌گوید: پس از اینکه دلش به نور ایمان روشن شد، از دنیا و خدمتگزاری به سلطان اعراض کرده و چون بزرگ و شیخی که او را به راه طریقت ارشاد کند، نیافته است و پیرامون خود راهزنان طریق ایمان را می‌دیده که جبه سلوک پوشیده‌اند و کارشان را بر مبنای حلول و اتحاد گذارده و از زندقه و الحاد سر بیرون آورده‌اند، بر آن می‌شود که خود با تمسک به مذهب اهل سنت و جماعت و بر قانونی که عارف کامل «ابوطالب مکی» تجویز کرده بوده، راه سلوک را آغاز کند. در این راه قدم می‌زده که آوازۀ عبدالرحمن اسفراینی به گوش او می‌رسد و شوق دیدارش به او دست می‌دهد تا اینکه به بغداد رفته و شرفیاب محضرش شده و از او فیض می‌برد. پس از چندی، به دستور اسفراینی برای خدمت به مادرش به سمنان باز می‌گردد و از آنجا با استادش مکاتباتی انجام می‌دهد. سمنانی این مکتوبات را در رساله‌ای به نام «رسائل النور فی شمائل اهل السرور» در هشت باب گردآوری می‌کند.[۲]

اسفراینی به زبان فارسی و نثری روان، اندرزهای عرفانیَش به سمنانی را با آیه‌های قرآنی، احادیث و اشعار آراسته است.[۳] راهبری مبتدیان، درک حقیقت طلب، آرامش بخشیدن به دل آتشین مرید، ادب‌نمودن وی و ترساندن و رغبت انگیختن در جان مرید، ایجاد انگیزه در او برای رسیدن به مراد و پرسش و پاسخ‌های شاگرد و استاد در شمار مباحث این مکتوبات است.[۴]

پانویس

  1. ر.ک: متن کتاب، ص 136
  2. ر.ک: مقدمه سمنانی، ص 4-2
  3. ر.ک: متن کتاب، ص 11-10
  4. ر.ک: همان، ص 5و8و13و30و33و42

منابع مقاله

  1. مقدمه سمنانی
  2. متن کتاب.



وابسته‌ها