مدرسة الحدیث في مدینة الري
مدرسة الحديث في مدينة الري منذ نشأتها حتی نهاية القرن الرابع الهجري، نوشته ثامر عبدالمهدی حَتامله، ویژگی‌های مکتب حدیثی شهر ری را از آغاز پیدایش تا پایان سال 400ق، می‌شناساند و میزان ارزشمندی و تأثیر آن را بر علوم حدیث، تحلیل و تبیین می‌کند.
| مدرسة الحدیث في مدینة الري | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حتامله، ثامر عبد المهدي (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | منذ نشأتها حتی نهایة القرن الرابع الهجري |
| ناشر | دار الکتاب الثقافي |
| مکان نشر | اردن - اربد |
| سال نشر | 1437ق - 2016م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف و روش
نویسنده، با تأکید بر اهمیت شهر ری و دانشمندان برجسته آن و اینکه مقصود از نگارش این کتاب، توضیح تلاش‌های علمی در شهر ری با هدف خدمت به حدیث نبوی و شناخت اندیشه‌ها و کتاب‌های محدثان رازی در مسائل حدیثی و سنجش آن است، افزوده است: کسی که به تاریخ شهر ری نظری بیفکند، می‌یابد که مردم این شهر، زودتر از شهرهای هم‌جوار، به علوم شرعی و به‌خصوص علوم حدیث عنایت کردند و ممتاز شدند، ولی برخی از کتاب‌هایی که تاریخ‌نگاران از آثار حدیث‌شناسان رازی شمرده‌اند به دست ما نرسیده است. عمده اندیشه‌های اندیشوران شهر ری که اکنون در دست داریم، منحصر در آثار 6 شخصیت (ابوزرعه رازی، ابوحاتم رازی، محمد بن مسلم بن واره، جریر بن عبدالحمید، ابن ابوحاتم رازی و دولابی) است[۱]. ثامر عبدالمهدی حَتامله، تأکید کرده است که روش پژوهش در این اثر، توصیفی، تحلیلی و انتقادی است و برخی از مثال‌ها و قواعد برای روشن شدن کوشش‌های اندیشمندان رازی در زمینه نقل روایت ذکر خواهد شد[۲].
ساختار و محتوا
کتاب حاضر، از مقدمه و 2 فصل و خاتمه به‌ترتیب ذیل تشکیل شده است:
- مقدمه: شناسایی مکتب حدیثی و راه‌های پژوهش در آن (2 مبحث).
- معرفی شهر ری و فعالیت‌های علمی در آن (5 مبحث).
- مکتب حدیثی شهر ری و تأثیر آن در علوم حدیث (6 مبحث).
- خاتمه (20 نتیجه).
نمونه مطالب
ثامر عبدالمهدی حَتامله، در پایان پژوهش خودش، نشانه‌های مکتب حدیثی شهر ری را به این ترتیب ذکر کرده است:
- محافظت بر متن حدیث و حفظ آن از هرگونه دگرگونی و علاقه شدید برخی از محدثان رازی به نقل حدیث با سند حتی در مجالس موعظه و زهد.
- قوت اسانید و قلت تدلیس در آن.
- کثرت تولید آثار ابتکاری در زمینه علوم حدیث.
- اهتمام به نقد حدیث.
- حفظ و اتقان.
- استدراک‌نویسی و بیان اشتباهات اندیشمندان بزرگ.
- نوآوری محدثان رازی در زمینه جرح و تعدیل[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.