مبانی و روشهای تفسیر قرآن کریم
مبانی و روشهای تفسیر قرآن کریم، عنوان کتابی است یک جلدی از سید محمدعلی ایازی.از موضوعات مهم در حوزه تفسیرپژوهى، تحلیل و بررسى مبانى و روشهاى تفسیرى است؛ زیرا مفسران از نظر روش و اسلوب بحث در استنباط معانى آیات قرآن و شکل ارائه، اختلافات بسیارى دارند. هریک از آنان قرآن را با تکیه بر منبعى و از زاویه و دیدگاهى و با معلوماتى ازپیشمعینشده مورد مطالعه قرار داده، بهگونهاى که تفاسیر، هریک با هم مختلف و برداشتها با هم از یکدیگر متفاوت و جهات آنها متمایز گشتهاند...
مبانی و روشهای تفسیر قرآن کریم | |
---|---|
پدیدآوران | ایازی، محمدعلی (نويسنده) دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات (تهيه کننده) |
عنوانهای دیگر | مبانی و روشهای تفسیری |
ناشر | دانشگاه آزاد اسلامی. واحد علوم و تحقیقات |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1388ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-223-359-5 |
موضوع | تفسیر - قرآن کریم - روششناسی تفسیر - مبانی - کلیات |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /الف9د2 91/5 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
بحث در میان مفسران از نظر گرایش تفسیرى و اتکا به اندیشههاى ادبى، اجتماعى، فلسفى و عرفانى موجب این چندگونگى شده است.
درباره هریک از روشها و گرایشها دلیلهایى مطرح است و در وراى این بحثها، از نقطه نظر شناخت مفسران، انگیزه، دانش، بینش و گرایش وجود دارد که براى یک قرآنپژوه و یک تفسیرشناس چشمپوشى از آنها سزاوار نیست.
کسانى که مىخواهند با این تفاسیر آشنا شوند، باید این مبانى و روشها را مورد شناسایى و بررسى قرار دهند و عوامل گرایش به جهتگیریها و صبغههاى تفسیرى را بشناسند.
بىگمان یکى از فواید مبانى و روشهاى تفسیرى، شناخت تفاسیر و سیر تطور آن، آشنایى با تحولات دانش تفسیر و روشهایى است که در زمینه شکل تفسیر و استنباط دیدگاه قرآن و رسیدن به فهم این کتاب آسمانى انجام گرفته و خواننده را با این آگاهى به روشهاى گوناگون رهنمون و به بهترین راه هدایت مىکند.
از سوى دیگر، آشنایى با مبانى و بررسى روشها، زمینه مقایسه میان تفاسیر و درنتیجه راههاى رسیدن به پیام اصلى قرآن را مشخص مىکند و به ما نشان مىدهد که در میان راههاى گوناگون، نزدیکترین و بىخطرترین و جامعنگرترین راه کدام است.
کتابى که در پیش دارید، حاصل تحقیق و نگارش و تدریس این موضوع در مقطع کارشناسى ارشد در بیش از ده دوره در دانشگاههاى کشور و حوزه علمیه قم است که اکنون پانزده سال (1374) از نگارش اولیه آن مىگذرد. در هر دوره نکاتى به آن افزوده شده و یا منابعى اصلاح یا اضافه شده است. روش تنظیم به شیوه درسى است. در هر درس افزون بر استناد به منابع اولیه، جهت آشنایى بیشتر، منابع دیگرى که در دسترس بوده، معرفى و ارجاع داده شده و در پایان هر درس پرسشهایى آورده شده و سعى شده از ذکر نمونهها خودارى نشود[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: سرآغاز، ص11-12
منابع مقاله
سرآغاز.