مبانی تفسیر عرفانی
مبانی تفسیر عرفانی «بررسی و نقد»، عنوان اثری است یک جلدی از سید اسحاق حسینی کوهساری، در نقد و بررسی مبانی و اصول تفسیر عرفانی.
مبانی تفسیر عرفانی | |
---|---|
پدیدآوران | حسینی کوهساری، اسحاق (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | نقد و تفسیر |
ناشر | اکادیمیة الحکمة العقلیة |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1389ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-180-125-2 |
موضوع | امامت - ولایت - امامت - جنبههای قرآنی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ح5م2 91/5 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
این اثر برگرفته از رساله دکتری نویسنده است. سید اسحاق حسینی کوهساری در پیشگفتار کتاب درباره انگیزهاش درباره نگارش آن مینویسد: توفیق تحقیق و تدریس تفسیر سوره حمد موجب شد به یکی از میراثهای تفسیری، یعنی تفاسیر عرفانی رهنمون شوم. در این مسیر شاهد افراط و تفریطهایی بودم که ریشه در نگرش و مبانی تفسیری آنها داشت و ضرورت طرح و نقد و بررسی مبانی تفسیر عرفانی بیشتر از پیش برایم روشن شد؛ زیرا از سویی نوعی گرایش عرفانی در سطح جوانها مشاهده میشد و از سویی هم برخی مستشرقین و روشنفکران، از این بازار آشفته حداکثر استفاده را در جهت ترویج جریانهای فکری لیبرالیسم و پلورالیسم نموده، زبان قرآن را بهعنوان زبان نمادین رمزآلود و حیرت معرفی کرده، حتی برخی زبان قرآن را بهعنوان زبان تمثیل که بیانگر واقعیتی نمیباشد، تلقّی نمودند. بااینحال لغزش گروهی از مفسران، موجب آن نمیشود که میراث مکتوب عرفانی بهرهوران از ادبستان قرآنی به فراموشی سپرده شده، به وادی نسیان واگذار شود. بنابراین بر آن شدم تا در حد بضاعت، متواضعانه تحقیقی درخور در نقد و بررسی مبانی تفسیر انجام دهم و سره را از ناسره جدا کرده، ملاک و معیار قابل فهم و سنجشی ارائه نمایم[۱].
بهلحاظ محتوایی، در این اثر، مبانی مختلف عرفانی تفسیر، اعم از مبانی زبانشناسی تفسیر عرفانی، مبانی معرفتشناسی، مبانی هستیشناسی و مبانی انسانشناسی عرفانی بررسی شده است. در این تحقیق سعی شده تا بدون حب و بغض و با روش علمی و منطقی، مبانی تفسیر عرفانی بررسی شده، بر اساس اصول و ضوابط علم تفسیر، میزان استقامت و انحراف اینگونه تفاسیر با محک نقد سنجیده شود تا سرحد امکان سره از ناسره شناخته شود و زمینه بهرهوری مطلوب از این آثار کهن فراهم شده، از افراط و تفریط جلوگیری به عمل آید[۲].
هدف از این تحقیق، دفاع از همه آنچه به نام عرفان و تصوف مشهور است، نمیباشد، بلکه هدف دفاع از عرفانِ برخاسته از قرآن و عترت است[۳].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار.