فى الفکر التربوى الإسلامى
فى الفکر التربوى الإسلامى، اثر لطفی برکات احمد، کتابی است که برخی از مبانی و اصول تربیت اسلامی به همراه دیدگاه‌های تربیتی برخی از عالمان مسلمان در آن مورد بررسی قرار گرفته است.
| فى الفکر التربوى الإسلامى | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | لطفی برکات احمد (نویسنده) |
| ناشر | جامعة الکویت، دارالمریخ |
| مکان نشر | کویت، ریاض - عربستان |
| سال نشر | 1982م / 1402ق |
| چاپ | یکم |
| موضوع | تعلیم و تربیت |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | الف3ف9 / 905 LC |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
در این کتاب شش فصلى، برخى مبانى تربیت اسلامى بررسى مى‌شود. تعریفى از تربیت اسلامى مى‌آید و با برشماردن پار‌های اصول تربیتى اسلام، به گوشه‌‌‌هایى از دیدگاه‌های تربیتى حاجى خلیفه، ابن تیمیه، غزالى و ابن خلدون اشارت مى‌رود.
از فصل اول، بررسى چهار مقولۀ وجود، انسان، شناخت و ارزشها را مى‌خواهد و از این رهگذر، نخست از دو نگرش ایدآلیستى و مادى به وجود یاد مى‌کند و پى‌آمد‌های
تربیتى این دو نگرش را به وجود گوشزد مى‌کند. آنگاه یادآور مى‌شود که در اندیشه تربیتى اسلام، وجود داراى بعد مادى و معنوى است و با یاد دلایل این سخن، به پى‌آمد‌های تربیتى آن اشاره مى‌کند. سپس به رویکرد اسلام به طبیعت انسان مى‌پردازد و با اشاره به ترکیب انسان از تن و روان، از استعدادها و تفاوت‌های فردى مى‌گوید و با برشماردن پى‌آمد‌های تربیتى این نگرش به انسان، به موضع تربیت اسلامى نسبت به شناخت مى‌رسد و پس از شرح طبیعت شناخت، از راه‌های رسیدن به حقیقت یاد مى‌کند و مرزها و حدود شناخت و پى‌آمد‌های تربیتى باور این‌گونه شناخت را مى‌آورد و به دیدگاه اسلام نسبت به ارزشها مى‌پردازد و با تعریف ارزش، طبیعت آن را یاد مى‌کند و از منابع و مصادر ارزشها مى‌گوید و سرانجام با توجه به آنچه گذشت برجسته‌ترین ویژگی‌های اندیشه تربیتى اسلام را شرح و شماره مى‌کند و با اشاره به مسئولیتها و وظایف اندیشه و نظام تربیتى اسلام در روزگار کنونى، بحث را پایان مى‌دهد.
فصل دوم. مفاهیم و اصول تربیت اسلامى: این فصل را با تعریف اعم تربیت اسلامى سر مى‌گیرد تا به تعریف عام، تعریف خاص و تعریف اخص آن مى‌رسد. سپس تربیت اسلامى را علمى از علوم مى‌خواند و به فرق تعلیم با تربیت مى‌پردازد.
پس از این به رابطه تربیت اسلامى با دیگر علوم اشاره مى‌کند و از اصول فلسفى، اصول روان‌شناختى، اصول اجتماعى و اصول اقتصادى تربیت اسلامى یاد مى‌گوید.
فصل سوم. اندیشه‌‌های تربیتى حاجى خلیفه: در این فصل به مطالب زیر مى‌پردازد:
شرحى کوتاه از زندگى حاجى خلیفه، اهداف آموزشى از نگاه حاجى خلیفه، برنامه و مواد درسى از دید او، مهمترین روش‌های تعلیم و تعلم در نظر حاجى خلیفه، ویژگی‌های آموزگار مسلمان، جایگاه دانش و فضیلت آن در زندگى و ویژگی‌های فراگیر مسلمان.
فصل چهارم. ارزش‌های اخلاقى در نگاه ابن تیمیه: در این فصل پس از شرح زندگى ابن تیمیه از برخى دیدگاه‌های اخلاقى معاصر یاد مى‌کند. آنگاه به موضع ابن تیمیه نسبت به آن دیدگاه‌ها مى‌پردازد و به موضع او نسبت به اخلاق اشاره مى‌کند و یادآور مى‌شود که چگونه مى‌توان از مواضع او نسبت به اخلاق، در زمینۀ تربیت بهره برد.
فصل پنجم. اندیشه‌‌های تربیتى غزالى: نگارنده در این فصل پس از شرحى کوتاه بر زندگى غزالى به مطالب زیر از نگاه او مى‌پردازد: هدف‌های تربیت، روشها و وسائل رشد تربیتى، نقش خانواده در رشد و تربیت اجتماعى کودک، وظایف تربیتى آموزگار، وظایف فراگیر در حوزه تعلیم و تربیت، نیرو‌های نفسانى بشر و انگیزه‌‌های او.
فصل ششم. رویکرد‌های تربیتى در اندیشه‌‌های اجتماعى ابن خلدون: در این فصل نخست از عوامل فرهنگى مؤثر در اندیشه‌‌های تربیت اجتماعى از نظر ابن خلدون مى‌گوید. سپس به مبانى عام تربیت اجتماعى از نگاه او مى‌پردازد و از پى‌آمد‌های این مبانى که مى‌توان از آنها در محیط‌های آموزشى معاصر سود جست یاد مى‌کند و هدف‌های عمومى تربیت اجتماعى را از دید ابن خلدون مى‌آورد[۱].
پانویس
- ↑ رفیعی، بهروز، ص308-310
منابع مقاله
رفیعی، بهروز، کتابشناسی توصیفی و موضوعی تعلیم و تربیت در اسلام، انتشارات بین‌المللی هدی، تهران، چاپ اول، 1378ش