فتوت‌نامه

فتوت‌نامه کتابی است که محمد ریاض (معاصر) آن را در موضوع فتوت و تصوف فراهم آورده است.

فتوت نامه
فتوت‌نامه
پدیدآورانریاض، محمد (نویسنده)

همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین (محقق)

جربزه‌دار، عبدالکریم (گردآورنده)
عنوان‌های دیگرالفتوتیه رساله فتوتیه
ناشراساطیر
مکان نشرایران - تهران
سال نشر1389ش.
چاپچاپ سوم
شابک964-331-163-5
موضوعفتوت - متون قدیمی تا قرن 14 آداب طریقت - متون قدیمی تا قرن 14
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏‎‏/‎‏ر‎‏9‎‏ف‎‏2‎‏ / 294 BP

این کتاب از دو بخش جداگانه شکل گرفته است: 1- تاریخ، آیین، آداب و رسوم فتوت از آغاز تا کنون؛ نوشته محمد ریاض و 2- رساله فتوت‌نامه اثر امیر سید علی بن شهاب الدین همدانی(714 – 786ق) معروف به علی دوم که قطب سلسله ذهبیه، عالم و شاعر ایرانی قرن هشتم و از مبلغان عمده اسلام در کشمیر هند و از بزرگان سلسله کبرویه بوده است. این رساله را محمد ریاض تصحیح، حاشیه‌پردازی و با هشت نسخه دیگر مقابله کرده است.

فتوت یا آئین جوانمردی عنوان مسلکی صوفیانه است که در بسیاری از کشور‌های اسلامی رواج داشت. این آئین، شکلی از خدمت‌‌گزاری به جامعه و انسان‌‌ها با مرام و آداب ویژه بود. فتوت بر جنبه‌‌های اخلاقی اسلام تأکید داشت و از لحاظ اجتماعی وسیله‌‌ای برای دستگیری از فقیران و موجب استیصال ستمگران می‌‌شد.[۱]

محمد ریاض در نخستین بخش کتاب موضوعات متمایزی را همچون: فرق فتوت اسلامی با فتوت قبل از اسلام، فتوت انبیاء و صلحای پیش از اسلام تا نقش فتوت در زندگانی حضرت رسول(ص) و امام علی‌(ع)، رابطه فتوت با تصوف، ملامتیه، و اخیّت، فتوت در مغرب زمین، ایران و شبه‌ قاره پاکستان و هند آورده است.[۲]

سید علی همدانی رساله فتوتیه را به سبک منشیان و نویسندگان قرن هشتم هجری نگاشته که گاهی ساده و روان و گاهی مصنوع و مسجع بوده ولی کمتر مشکل و کلفَت‌آور است.[۳]وی از آیه‌های قرآن، حدیث‌های پیامبر(ص)، سخنان بزرگان و صوفیان و نیز شعرهای دیگران برای تأیید گفته‌های خود بهره برده است. این رساله -فتوتیه- تنها اثری است که موجودیت و چگونگی مسلک فتوت و اخیت را در قرن هشتم هجری در ایران به گونۀ کامل واضح می‌سازد.[۴]نویسنده فتوت را با تصوف یکی دانسته است.[۵]وی تشکیلات منظم فتوت را نوشته و در پایان رساله‌اش سلسله خرقۀ فتوت را درج کرده است.[۶]

پانویس

  1. ر.ک: محمد ریاض، ص 11
  2. ر.ک: محمد ریاض، ص 5-6
  3. ر.ک: محمد ریاض، ص 142
  4. ر.ک: محمد ریاض، ص 143
  5. ر.ک: محمد ریاض، ص 144
  6. ر.ک: سید علی همدانی، ص 191

منابع مقاله

  1. متن کتاب


وابسته‌ها