غدیریههای فارسی (از قرن چهارم تا چهاردهم)
غدیریههای فارسی (از قرن چهارم تا چهاردهم)، تألیف پژوهشگر معاصر، محمد صحتی سردرودی (متولد 1343ش)، مجموعه اشعاری است که شاعران پارسیگو از کسایی مروزی (زاده ۳۴۱ق) تا آلاندوزلی (متولد 1343ش) در باب غدیر و ولایت و امامت امام علی(ع) سرودهاند.
غدیریههای فارسی (از قرن چهارم تا چهاردهم) | |
---|---|
پدیدآوران | صحتی سردرودی، محمد (نويسنده) |
ناشر | وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. سازمان چاپ و انتشارات |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1379ش |
چاپ | 1 |
شابک | 964-422-347-0 |
موضوع | شعر فارسی - مجموعهها - غدیر خم - شعر - تاریخ - غدیر خم - شعر - مجموعهها |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /غ4ص3 4053 PIR |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف و روش
- نویسنده با اشاره به اینکه پس از آشنایى با الغدير تشویق شده که همان کارى را که علاّمه امینى در مورد غدیریههاى عربى کردهاند، درباره غدیریههاى فارسى و ترکى به سامان رساند، افزوده است:
- این کتاب به اقتفاى الغدير، بهترتیب تاریخى تنظیم شده است و غدیریههاى شاعران پارسىسرا را از قرن چهارم تا عصر حاضر، بر اساس تاریخ وفات آنان، در خود گنجانده است.
- ترتیب فوق تنها در فصل دوازدهم (آخرین فصل) که حاوى غدیریههاى شاعران معاصر و بیشتر زنده، است، تغییر یافته؛ یعنى بهجاى تاریخ وفات، تولّد و بهجاى قمرى، شمسى لحاظ شده است.
- این تنظیم و ترتیب تاریخى فواید فراوانى دارد؛ از جمله اینکه تواتر اعتقاد و ایمان به حدیث غدیر را در میان شاعران فارسىسرا در طول این هزار و اندى سال مىرساند و تاریخ تطوّر و تکمیل ادبیات فارسى، بهویژه ادبیات آیینى را مىنمایاند و از تأثیر و تأثر شاعران نسبت به یکدیگر در این عرصه مبارک، پرده برمىدارد[۱].
ساختار و محتوا
این اثر، 12 فصل دارد و هر فصلی به یک قرن اختصاص داده شده است و از قرن 4 تا 14ق و همچنین قرن 14ش را شامل میشود.
نمونه مباحث
- محمدرضا حکیمى (1314- 1400ش):
تا طنین افکند در گیتى نداىِ الغدیر | گشت بانگ حق طنینافکن ز ناىِ الغدیر | |
شورِ حق افتاد در اقطار عالم آشکار | حق بلندآوازه شد باز از نداىِ الغدیر | |
جلوهها بخشید چونان نیرِ اعظم به چرخ | آسمان را شرق را نور و بَهاىِ الغدیر | |
خونِ بیدار شفق گسترد در آفاقِ عصر | زان حماسهىْ جاودان فریادزاىِ الغدیر' | |
نورباران گشت آفاق هدایت در جهان | پهنه خاور درخشید از ضیاى الغدیر[۲] |
- سید محمدحسین شهریار تبریزی (1285- 1367ش):
یا على نام تو بردم نه غمى ماند و نه همّى | بأبي أنت و أمّي | |
گوییا هیچ نه همّى به دلم بوده، نه غمّى | بأبي أنت و أمّى[۳] |
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.