عبدالرحمن، نصرت
نصرت عبدالرحمن (1934-2000م)، محقق، استاد دانشگاه و ادیب فلسطینی.
عبدالرحمن، نصرت | |
---|---|
ولادت | 16 اکتبر سال 1934م برابر با 1353ق |
محل تولد | ناصره فلسطین |
رحلت | 24 ماه ژوئن سال 2000 برابر با 1421ق |
مدفن | عمان |
پیشه | استاد دانشگاه و ادیب فلسطینی |
اطلاعات علمی | |
برخی آثار | الإبانة في اللغة العربیة |
ولادت
نصرت صالح عبدالرحمن ناصر، در 16 اکتبر سال 1934م برابر با 1353ق در ناصره فلسطین به دنیا آمد[۱].
تحصیلات
تحصیلات ابتدایی خود را در روستای سندیانه (در 25 کیلومتری جنوب حیفا) گذراند. پس از اشغال فلسطین توسط اسرائیل در سال 1948م که به سال نکبت معروف شد، بههمراه خانواده خود به طولکرم پناه برد و در آنجا تحصیلات مقدماتی خود را در سال 1950 به پایان رساند. سپس بههمراه خانواده خود به اِرْبِـد در اردن[۲]، مهاجرت کرد و در سال1953م تحصیلات دبیرستانی خود را در اربد به پایان رساند و بهعنوان ده نفر برتر شناخته و با بورسیه دولتی به مصر فرستاده شد. در سال 1958م مدرک کارشناسی زبان و ادبیات عرب را از دانشگاه قاهره گرفت و در سال 1970م مدرک کارشناسی ارشد را گرفت و سپس در سال 1972م از دانشگاه قاهره مدرک دکترا گرفت.
مهمترین فعالیتهای ایشان: تدریس در مراکز مختلف آموزشی و دانشگاهی، مانند: مدارس اربد، مدرسه دارالمعلمین طی سالهای (1959-1961م)؛ تعلیم زبان عربی در مدرسه متوسطه قطر و بنغازی لیبی؛ مدیریت مدرسه متوسطه خالد بن ولید (1962-1967م)؛ تدریس در دانشگاه اردن (از سال 1973)؛ ریاست گروه زبان و ادبیات عربی (1989-1991)؛ استاد مدعو در دانشگاه بینالمللی اسلامی کوالالامپور در مالزی (1993-1994)؛ استاد دانشگاه زنان اردن (که بعداً به پترا تغییر نام داد)؛ عضویت در تعدادی از نهادهای مشورتی علمی در دائرةالمعارف تمدن اسلامی، هیئت تحریریه مجله الثقافية و هدی الإسلام و نیز مجمع اللغة العربية اردن.
وفات
وی در 24 ماه ژوئن سال 2000 برابر با 1421ق در عمان درگذشت[۳].
آثار
- شعر الصراع مع الروم في العصر العباسي؛
- الصورة الفنية في الشعر الجاهلي؛
- الواقع و الأسطورة في شعر أبيذؤيب الهذلي الجاهلي؛
- نشوة الطرب في تاريخ جاهلية العرب، لابن سعيد الأندلسي (تحقیق)؛
و...[۴].
پانویس
منابع مقاله
- پایگاه المنظومة
- تراثنا هويتنا - علم من بلدي نصرت عبدالرحمن (1934-2000)، فیسبوک،
- سعیدی، عباس، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1388.