طهطاوی، رفاعة رافع

رفاعة رافع الطهطاوى (1216 - 1290ق)، نویسنده، مترجم، از رهبران نهضت علمى در مصر در عهد محمد علی پاشا

طهطاوی، رفاعه رافع
نام طهطاوی، رفاعه رافع
نام‌های دیگر
نام پدر بدوی
متولد 1216ق
محل تولد طهطا
رحلت 1290ق
اساتید
برخی آثار نهاية الإيجاز في سيرة ساکن الحجاز
کد مؤلف AUTHORCODE01610AUTHORCODE

ولادت

در سال 1216ق برابر با 15 اکتبر 1801م در شهر «طهطا» به دنيا آمد. وى در خانواده‌اى شريف النسب به دنيا آمد. نسب او به حسين بن على بن ابى‌طالب عليهما‌السلام منتهى مى‌شود.

تحصیلات

رفاعة در شانزدهمين سال زندگانى‌اش به «الازهر» وارد شد و نزد برخى علماء الازهر به تحصيل علم پرداخت. پس از شش سال تحصيل در اين مركز علمى در سال 1821 م، در سن 21 سالگى به تدريس در «الازهر» پرداخت و پس از دو سال تدريس را رها كرد و به سپاه نظامى كه توسط محمد على تشكيل شده بود پيوست. در سال 1826‌م حكومت مصر تصميم گرفت گروهى را براى تحصيل علوم انسانى به فرانسه گسيل دارد. محمد على به همراه ايشان سه تن از علماى «الازهر» براى اقامه نماز و وعظ و ارشاد روانه كرد كه رفاعة الطهطاوى يكى از آن سه تن بود. رفاعة طى مدت اقامت در فرانسه به آموختن زبان فرانسه پرداخت. طهطاوى در سال 1831‌م به مصر بازگشت و اولين كارى كه به عهده گرفت كار ترجمه متون در دانشكدۀ پزشکى بود. از آن پس در سال 1833‌م به مدرسه «الطوبجية» نقل مكان كرد تا در آنجا به كار ترجمه متون هندسى و فنون نظامى بپردازد. وى به تأسيس مدرسه و مؤسسه‌اى براى آموزش زبانهاى بيگانه اقدام نمود.

در زمان حكومت خديوى عباس رفاعة به سودان فرستاده شد و پس از مرگ وى، رفاعه در سال 1854‌م به قاهره بازگشت و به فعاليت خود در زمينه‌هاى علمى و ترجمه ادامه داد.

آثار

مهمترين آثار وى عبارتند از: تخليص الابريز فى تلخيص باريز، مناهج الالباب المصرية في مباهج الآداب العصرية، المرشد الأمين في تربية البنات و البنين، انوار توفيق الجليل في أخبار مصر و توثيق بنى اسماعيل، نهاية الايجاز في سيرة ساكن الحجاز و...


منابع مقاله

  1. الیوم السابع
  2. ویکی پدیای عربی

وابسته‌ها