صعیدی، عبدالفتاح
عبدالفتاح صعیدی (1892-1971م)، ادیب، زبانشناس و اصطلاحشناس.
صعیدی، عبد الفتاح | |
---|---|
ولادت | 1892م برابر با 1309ق |
محل تولد | سمنود یکی از استانهای غربیه مصر، مصر |
رحلت | 1971م |
پیشه | ادیب، زبانشناس و اصطلاحشناس |
اطلاعات علمی | |
اساتید | مصطفی بکری |
برخی آثار | الإفصاح في فقه اللغة |
ولادت
او در سال 1892م برابر با 1309ق در سمنود یکی از استانهای غربیه مصر زاده شد.
تحصیلات
پس از حفظ قرآن و فراگیری اصول دین و نوشتن و حساب، در مسجد سیدی سلامه نزد شیخ مصطفی بکری بزرگ به کسب علم پرداخت.
سپس از سمنود عازم شهر منصوره (مرکز استان دقهلیه مصر) شد. دو سال در مدرسه تربیت معلمان ابتدایی منصوره گذراند و فرصت انتقال به آموزش عالی را پیدا کرد[۱]. پس از آن وارد دارالعلوم شد و در سال 1920م از آنجا فارغالتحصیل گردید و در آن سال بهعنوان معلم در مدرسه بنیسوف منصوب شد[۲].
پس از آن تا سال 1936 بهعنوان معلم در مدارس دولتی منتقل شد. همزمان با کار تدریس موفق به نگارش کتاب فقه اللغة گردید و نگارش این کتاب به ایشان کمک کرد تا از مدرسه فؤاد اول به مجمع زبان عربی راه یابد[۳].
وی کارش را از نویسندگی به سردبیری روزنامه و پس از آن در سال 1943م به سمت مراقب اداری رسید و تا زمان بازنشستگی در سال 1952م در سن 60 سالگی در این سمت باقی ماند.
استاد صعیدی بهقدری به کار در مجمع علاقهمند بود که در طول کار در مجمع در برخی از کمیتههای آن – بهطور داوطلبانه - شرکت میکرد؛ مانند کمیته اصطلاحات پزشکی که حتی پس از بازنشستگی در جلسات آن شرکت میکرد.
در سال 1961م به عضویت مجمع لغت عربی انتخاب شد و یکی از ده نفری بود که با اصلاح قانون مجمع و افزایش اعضای مصری آن به چهل نفر، منصوب شدند. در فرهنگستان زبان عربی، با تلاشی برجسته در چندین کمیته علمی از جمله کمیته زیستشناسی و کشاورزی، کمیته شیمی و داروسازی، کمیته زمینشناسی و کمیته اصطلاحات پزشکی شرکت کرد[۴].
وفات
عبدالفتاح صعیدی در سال 1971م بر اثر تصادف درگذشت[۵].
آثار
- الإفصاح في فقه اللغة؛
- متن اللغة.
پانویس
منابع مقاله
- زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، ج4، لبنان - بیروت، دارالعلم للملايين، 1989م،
- مجمع اللغة العربية علی الشبكة العالمية،
- پایگاه الجزیره