سپهر، محمدتقی بن محمدعلی

محمدتقی سپهر کاشانی (1216-1297ق)، ملقب به لسان‌الملک، مورخ، ادیب، شاعر عصر قاجار، نویسنده ناسخ التواریخ

سپهر، محمدتقی بن محمدعلی
نام سپهر، محمدتقی بن محمدعلی
نام‎های دیگر س‍پ‍ه‍ر ک‍اش‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍د ت‍ق‍ی

ک‍اش‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍د ت‍ق‍ی ‌ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د ع‍ل‍ی‌

ل‍س‍ان‌ ال‍م‍ل‍ک‌

نام پدر ملا محمدعلی کاشانی
متولد 1216ق
محل تولد کاشان
رحلت 1297ق
اساتید
برخی آثار ناسخ التواریخ

ناسخ التواریخ: تاریخ قاجاریه

گزیده ناسخ التواریخ

ناسخ التواریخ (حیاة الإمام سید الشهداء الحسین علیه‌السلام)

کد مؤلف AUTHORCODE01522AUTHORCODE

ولادت

او فرزند ملا محمدعلى کاشانی، ملقب به لسان‌الملک و متخلص به سپهر بوده و به لسان‌الملک سپهر اشتهار دارد.[۱]

او در سال 1216ق در کاشان متولد شد.

تحصیلات

تحصیلات خود را در همان شهر به انجام رسانید. وى از مورخان، ادیبان و شاعران عصر قاجار است که عمده شهرت او به خاطر تألیف کتاب "ناسخ التواریخ" است.

مى‌گویند سپهر قصیده‌اى در مدح ملک الشعراى صبا سرود و چون ملک الشعرا طبع وى را آماده دید وى را تشویق کرد و دختر خود را به همسرى وى درآورد و با پسر خویش به کاشان فرستاد و میرزا محمدتقى تا وفات ملک الشعراء در کاشان بود تا پس از درگذشت او با پسرش، محمدحسین خان عندلیب، به تهران آمد پس از چندى به کاشان بازگشت و به دستگاه شاهزاده محمود میرزا، حاکم نهاوند و مضافات راه یافت و دیوانى در مدح او ساخت.

سپهر در سال 1248ه.ق به همراه یوسف خان سپهدار که از طرف فتحعلى شاه براى رسیدگى و حل اختلاف میان حسام السلطنة و حشمت الدولة در لرستان پدید آمده بود راهى لرستان شد.

در 1250 در رکاب فتحعلى شاه به فارس رفت و پس از آن به کاشان بازگشت.در زمان محمد شاه، سپهر به تهران احضار و به منصب استیفا گمارده شد. بعد از جلوس ناصرالدین شاه، مأمور کاشان و تا سال 1267ه.ق در آنجا بود و هنگام مراجعت ناصرالدین شاه از عراق و اصفهان در رکاب وى به تهران بازگشت. در دربار ناصرالدین شاه خواندن دستخطهاى شاه و فرامین او بر شغل سابق وى افزوده شد و در سال 1272 لقب لسان الملک یافت و بعدها جزء اعضاى مصلحت خانه درآمد. در سال 1291 ه.ق که اعتضاد السلطنة ریاست اداره "تربیت مجالس تنظیمات حسنه در ولایات ممالک محروسه" را یافت، سپهر مستوفى اول شد و به لقب خانى مفتخر گردید

وفات

تا آنکه در ربیع‌الآخر سال 1297ق برابر با برابر با ۱۰ فروردین ۱۲۵۹ش در تهران درگذشت و جنازه‌اش به نجف اشرف حمل و در آنجا به خاک سپرده شد.

آثار

ناسخ التواریخ، تاریخ قاجاریه، دیوان اشعار، آینه جهان نما، جنگ التواریخ، محمودة القصائد، براهین العجم و اسرار الانوار.

پانویس

  1. ناسخ التواریخ-قاجاریه-صفحه بیست و نه

وابسته‌ها