سرود سحر
سرود سحر تألیف محمدحسین بهجتی (شفق)، این کتاب، مجموعه‌ای از سروده‌های توحیدی و عرفانی است که دو بخش دارد:
| سرود سحر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بهجتی، محمدحسین (نویسنده) |
| ناشر | انتشارات شفق |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1369 |
| چاپ | دوم |
| موضوع | قرن ۱۴ شعر فا‌رسی |
| کد کنگره | PIR۸۱۹۳/الف۳/آ۱۶ ۱۳۶۳ |
بخش اول، غزل‌هایی است که در آنها از مضمون برخی روایات گهربار معصومین و گفته‌های پر مغز عارفان بهره گرفته شده است.
بخش دوم، مجموعه‌ای است از اشعار مناجاتی که با الهام از مناجات‌های پر سوز و گداز امام سجاد(ع) مایه گرفته شده و شماری از آنها نیز ترجمه آزاد و گستردۀ آنها محسوب می‌شود:
«بارها دوستان از من همی خواسته‌اند که غزل‌های توحیدی و مناجات‌های شوق‌انگیزی که از سوز و سازهای عارفان و راز و نیازهای امامان الهام گرفته و از این رهگذر، شور و حالی در خود نهفته است، در دفتری گردآورم تا شباهنگان شیدا را نغمه‌ای گردد و سحرخیزان مشتاق را حالی بیفزاید. ...» (ص ۵)
بخش دوم، با مقدمه‌ای کوتاه اما مفید و خواندنی باعنوان حقیقت دعا آغاز می‌شود و در ادامه فرازهایی از مناجات‌های ائمه و ترجمه آنها می‌آید و سپس غزلیات مناجاتی آغاز می‌شود.
فهرست:
بخش اول: توحید و معرفت: چشمۀ عشق، آتش شوق، گردباد، عشق و رسوایی، عشق پایدار، آرزوی گریستن و..؛
بخش دوم: دعاو مناجات: حقیقت دعا، لذت سحر، ناله شب، سجده‌گاه من، ماه خدا، سرود قرآن، غربت خاک، تنها عشق تو، پناه به کرم دوست و...[۱]
پانويس
- ↑ باقریان موحد، سید رضا، ص166-167
منابع مقاله
باقریان موحد، سید رضا، کتاب‌شناسی نیایش، بوستان کتاب، قم، چاپ سوم، 1387ش