زیباشناسی قرآن از نگاه بدیع
زیباشناسی قرآن از نگاه بدیع نوشته حسن خرقانی(ولادت 1348ش) درباره زیباشناسی در قرآن کریم به نگارش درآمده است.
زیباشناسی قرآن از نگاه بدیع | |
---|---|
پدیدآوران | خرقانی، حسن (نويسنده) |
ناشر | دانشگاه علوم اسلامی رضوی |
مکان نشر | ایران - مشهد مقدس |
سال نشر | 1392ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-7673-95-2 |
موضوع | قرآن - بدیع - زیبا شناسی در قرآن |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /خ4ز9 83/8 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نوشتار حاضر در تلاش بوده با استفاده از حوزههای مختلف زیباییشناسی، بهویژه بدیع، نکتههای زیباشناختی در قرآن کریم را مورد بررسی قرار دهد. [۱]
این اثر در هفت بخش تنظیم شده است. بخش اول درآمدی بر زیباشناسی ادبی قرآن است و در آن مقدمات لازم برای شناخت زیباییهای قرآن بررسی شده است. نویسنده با معرفی علم بدیع تحت عنوان دانش زیباییشناسی سخن، طرحهای آن را در سخنآرایی بازگو کرده و رابطه آن را با قرآن نشان داده است. در بخشهای دیگر کتاب آرایههای بدیعی قرآن در شش محور دستهبندی شدهاند. در هر بخش ابتدا موضوع بحث معرفی شده و پس از آشنایی با اصطلاحات آن وجوه زیباشناختی آرایههای مربوط و نمونة قرآنی آنها بررسی شده است. بخش دوم به همگونیهای واژگانی در قرآن کریم اختصاصیافته و در آن زیباییها و آرایههایی که مربوط به واژگان قرآن کریم میشود؛ مانند جناس تام، جناس غیرتام با انواع آن، همگونی در ریشه، ریخت و شکل، مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش سوم به موضوع هماهنگی میان فواصل آیات قرآن پرداخته شده است و در آن انواع فواصل از نظر همگونی در وزن و حرف پایانی از قبیل متوازی، مطرف، متوازن، متقارب، است بررسی شدهاند. ساختار گوناگون آیات و زیباشناسی حروف پایانی آیات و تحلیل فرا هنجاریهای زبانی در پایان آیات و... از مباحث دیگر این بخش است. بخش چهارم شامل تکرارهای هنری در قرآن کریم و در آنگونههای تکرار در قرآن کریم که جنبة زیباشناختی دارند، در چهار محور تکرارهای آوایی، واژگانی، نحوی و تکرار عبارت بررسی شدهاند.
در بخش پنجم تحت عنوان تضادها و تقابلهای ادبی در قرآن کریم به سه موضوع تضاد، تضادگرایی و تقابل در قرآن از جنبه ادبی و زیباشناختی پرداخته شده است. در بخش ششم به آرایههای بیانی در قرآن اختصاص دارد و به ایهام و مبالغه و انواع سهگانه آن در قرآن پرداخته شده است. بخش هفتم آرایههای ترتیبی در قرآن کریم مانند لفونشر، جمع و تفریق و در نهایت ترتیب را بیان کرده است. [۲]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.