رفیعی، یدالله
یدالله رفیعی (متولد ۱۳۴۵ش) استادیار و پژوهشگر زبان و ادبیات عربی، معاون پژوهشی پژوهشکده زبان و ادبیات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. وی دارای دکترای زبان و ادبیات عربی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران است و سالها سابقه تدریس در دانشگاههای آزاد تبریز و پژوهشگاه علوم انسانی را دارد. حوزه تخصصی پژوهشهای او بلاغت قرآن و نهجالبلاغه، ادبیات تطبیقی و تاریخ علوم در اسلام است.
| رفیعی، یدالله | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | یدالله رفیعی |
| لقب | دکتر |
| ولادت | ۱۳۴۵ شمسی |
| محل تولد | ایران |
| محل زندگی | تهران |
| همسر | متأهل |
| دین | اسلام |
| پیشه | استاد دانشگاه، پژوهشگر، نویسنده |
| منصب | معاون پژوهشی پژوهشکده زبان و ادبیات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | دکتری، استادیار |
| دانشگاه | پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی |
| علایق پژوهشی | زبان و ادبیات عربی، بلاغت قرآن و نهجالبلاغه، ادبیات تطبیقی |
| برخی آثار | |
ولادت
یدالله رفیعی در ۱۸ آذرماه سال ۱۳۴۵ هجری شمسی متولد شد.[۱]
تحصیلات
وی دارای مدرک کارشناسی زبان و ادبیات عربی از دانشگاه تهران (۱۳۶۹)، کارشناسی ارشد از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی (۱۳۷۱) و دکترای زبان و ادبیات عربی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران (۱۳۷۶) است.[۲]
فعالیتها
یدالله رفیعی از سال ۱۳۷۱ به عنوان عضو هیئت علمی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز مشغول به کار شد و مناصبی چون مدیریت گروه زبان و ادبیات عرب، ریاست دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی و عضویت در شوراهای مختلف دانشگاهی را بر عهده داشت. از سال ۱۳۹۰ به پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتقل شده و در سمتهای معاونت پژوهشی پژوهشکده زبان و ادبیات، مدیریت گروه پژوهشی ترجمه و عضویت در شوراهای پژوهشی فعالیت دارد. وی علاوه بر تدریس دروس تخصصی عربی در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، راهنمایی دهها پایاننامه، داوری مقالات و مجلات علمی و اجرای طرحهای پژوهشی متعدد را در کارنامه خود دارد. او به زبانهای فارسی، عربی و انگلیسی تسلط دارد.[۳]
آثار
تألیف:
- استعاره و تمثیل در کلمات قصار نهج البلاغه (۱۳۹۴)
- تاریخ علوم در اسلام (با همکاری رمضان رضایی) (۱۳۹۳)
- ادبیات عرب ۳ (بررسی صرفی، نحوی، لغوی و بلاغی خطبه اول نهج البلاغه) (با همکاری رمضان رضایی و سکینه مرادی) (۱۳۹۱)
- برگزیدهی متون نظم دورهی اول عباسی (۱۳۸۶)
- قطرهها (۱۳۹۵)
- فرهنگ اصطلاحات پزشکی به سه زبان فارسی-عربی-انگلیسی (با همکاری رمضان رضایی، زهرا نصیری و مریم آرمان) (۱۳۹۵)[۴]
مقالات: او مقالات متعدد علمی-پژوهشی در مجلات داخلی و بینالمللی در حوزههای ادبیات تطبیقی (شعر فارسی و عربی)، بلاغت قرآن و نهجالبلاغه، تاریخ ادبیات و نقد کتاب منتشر کرده است. برخی از این مقالات در مجلاتی مانند «بهارستان سخن»، «پژوهشنامه علوی»، «مطالعات قرآنی»، «آفاق الحضارة الاسلامیة» و «کهننامه ادب پارسی» به چاپ رسیدهاند.[۵]