خیراندیش، عبدالرسول

عبدالرسول خیراندیش (متولد 1336ش)، تاریخ‌شناس، تاریخ‌نگار، دارای مدرک دکتری در رشته تاریخ و عضو هیئت‌ علمی دانشگاه شیراز و دارای آثاری در زمینه تاریخ ایران و مغول و نیز تاریخ جنوب کشور.

NUR09029.jpg
نام خیراندیش، عبدالرسول
نام‎های دیگر
نام پدر
متولد 1336ش
محل تولد برازجان
رحلت
اساتید
برخی آثار جنگنامه کشم

‏بندر عباس در گستره تاریخ و زبان

‏تاریخ بوشهر

کد مؤلف AUTHORCODE09029AUTHORCODE

ولادت

عبدالرسول خیراندیش، در سال 1336ش، در برازجان به دنیا آمد.

تحصیلات

وی در دبستان آفتاب و دبیرستان فردوسی زادگاهش، تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را گذراند و در سال 1363 از دانشگاه فردوسی مشهد در رشته تاریخ با اخذ دانشنامه لیسانس فارغ‌التحصیل شد. پس از یک سال تدریس در مراکز تربیت‌معلم شیراز و برازجان، برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه تهران شد. در سال 1366 دوره کارشناسی ارشد را به پایان برد و در سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی وزارت آموزش‌وپرورش مشغول به کار شد. در سال 1369 برای طی دوره دکترا به دانشگاه تربیت مدرس راه یافت و در سال 1374 این دوره را به پایان رساند.

مشاغل

دکتر خیراندیش در بسیاری از دانشگاه‌های معتبر کشور به تدریس مشغول بوده که ازجمله آن‌ها می‌توان از دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه، دانشگاه‌های تربیت‌معلم، شیراز، تربیت‌مدرس تهران و دانشگاه شهید بهشتی نام برد.

دکتر خیراندیش عضو هیئت‌ علمی دانشگاه شیراز است و از سال 1379، از درجه استادیاری به درجه دانشیاری ارتقا یافته است. دکتر خیراندیش بنیان‌گذار مجله رشد آموزش تاریخ، در وزارت آموزش‌وپرورش است. همچنین پایه‌گذار مجله کتاب ماه تاریخ و جغرافیاست که از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چاپ و منتشر می‌شود. وی از سال‌ها پیش عضو شورای برنامه‌ریزی تاریخ در وزارت علوم بوده و برنامه‌ریزی بخش قابل‌ توجهی از درس‌های دوره لیسانس و دکترا را برعهده داشته است.

افتخارات و نشان‌ها

این استاد دانشگاه شیراز، در کنفرانس‌های بین‌المللی متعددی شرکت داشته است، ازجمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: دو کنفرانس بین‌المللی در کشور ترکیه با عنوان «فتح استانبول» و «کنفرانس مشترک مورخان ایران و ترکیه» با ارائه دو مقاله علمی بااهمیت با عنوان «انعکاس فتح استانبول در نامه ایرانی» و «انتقال حماسه‌های ایرانی به آناتولی»، ایراد دو سخنرانی در دانشگاه لندن، ارائه مقاله «صید مروارید در خلیج ‌فارس» در کنفرانس ایران‌شناسی پاریس، مقاله «تاتارها در منابع متقدم عصر مغول» در روسیه و مقاله «مسیر تجارت خیوه و بخارا»، در ازبکستان.

ایشان در اسفندماه سال 92، در مراسم اختتامیه بزرگداشت «هفته بوشهر» به‌عنوان چهره ماندگار و شهروند افتخاری بوشهر معرفی شدند.

آثار

نخستین اثر نوشتاری ایشان جزوه‌ای تحقیقی با نام «اسطوره‌شناسی» است که در سال 1360چاپ شد و برای دانشجویان رشته تاریخ به‌عنوان مأخذ معرفی گردید. همچنین در سال‌های 61 و 62 یک دوره تاریخ جهان و نیز روش تحقیق در علوم اجتماعی را نگاشت که هر دو کتاب از طرف وزارت آموزش‌وپرورش در دانش‌سراهای تربیت‌معلم تدریس می‌شد. از سال 1364 با پیوستن به سازمان پژوهش وزارت آموزش‌وپرورش، تألیف کتاب‌های درسی را آغاز نمود. نگارش کتاب تاریخ ایران و جهان برای دوره دبیرستان، کتاب‌های تاریخ دوره راهنمایی و نیز کتاب تاریخ‌شناسی دوره پیش‌دانشگاهی، همچنین دو کتاب تاریخ کشورهای مسلمان و تاریخ جهان برای مراکز تربیت‌معلم حاصل تلاش سال‌های 1364 تا 1371 است.

زمینه‌های اصلی تحقیقات دکتر خیراندیش، تاریخ عمومی، تاریخ مغول و تاریخ جنوب ایران است. ازجمله مهم‌ترین آثار او، به‌جز کتاب‌های درسی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  1. ترجمه کتاب «برازجان» ویلم فلور؛
  2. تصحیح «تاریخ بوشهر»، نوشته محمدحسین سعادت کازرونی؛
  3. ترجمه کتاب «مغولان در تاریخ» برتولد اشپولر؛
  4. گردآوری شش جلد «پژوهش‌نامه خلیج ‌فارس»؛
  5. ترجمه کتاب‌‌ «تاریخ مغولان» ویلم فلور؛
  6. ترجمه قسمتی از کتاب «راهنمای خلیج ‌فارس» اثر لوریمر؛
  7. ترجمه «سفرنامه‌ی آیوِز» که سفرنامه‌ای است در مورد خلیج‌ فارس و سواحل جنوبی ایران؛
  8. ترجمه «تاریخ مغول» هوارس[۱].

پانویس

  1. ر.ک: پایگاه اینترنتی دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی

منابع مقاله

پایگاه دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی، 11 بهمن 1399


وابسته‌ها