خطابه‌های اخلاقی
خطابه‌های اخلاقی، نوشته اسلام‌شناس معاصر، مرتضی مطهری (1298-1358ش)، مجموعه مباحثی اعتقادی، اخلاقی، تربیتی و اجتماعی است که در برنامه هفتگی رادیو ایران در سال‌های 1330-1340ش، اجرا و قرائت شد. نویسنده با استفاده عالمانه از آیات و روایات و با بیانی شیوا و جذاب، کوشیده است آگاهی دینی عموم مردم را تقویت کند و خودشناسی و روح مسئولیت‌پذیری را در آنان زنده سازد.
| خطابه‌های اخلاقی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مطهری، مرتضی (نويسنده) |
| ناشر | صدرا |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1402ش - 1444ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-622-7396-20-1 |
| موضوع | راه و رسم زندگی (اسلام) - اخلاق اسلامی - جنبههای مذهبی - اسلام - تربیت اخلاقی - جنبههای مذهبی - اسلام |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 258 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف و روش
شورای نظارت بر نشر آثار استاد شهید مطهری، با تأکید بر اینکه کتاب حاضر به درخواست آیت‌الله حسینعلی راشد برای اجرا و قرائت گوینده در برنامه مذهبی هفتگی رادیو ایران، به قلم استاد شهید مطهری به نگارش درآمده، افزوده است: نثر این کتاب همانند سایر آثارشان، روان و رساست و معارف بلند قرآنی و روایی را برای استفاده عموم مردم تبیین کرده است[۱].
ساختار و محتوا
این کتاب، هرچند قرار است در 2 جلد منتشر شود، ولی هنوز جلد دوم منتشر نشده است. اثر حاضر، جلد اول این مجموعه و شامل 56 خطابه است. اولین خطابه، «آرزو»[۲] و آخرین، «منشأ شکّ و حیرت» نامیده شده است[۳].
نمونه مباحث
- امام علی(ع) می‌فرمود: «حاسِبوا أنفسَكم من قبل أن تُحاسَبوا و زِنوها من قبل أن تُوزنوا»؛ یعنی قبل از آنکه شما را به پای حساب بکشند، خودتان حساب نفس خود را بکشید و قبل از آنکه شما را بسنجند خودتان، خودتان را بسنجید. اجرای حقّ و عدالت درباره خود به این است که انسان مطیع و منقاد حقّ باشد، هرچند علیه خودش باشد. «قولوا الحقَّ و لو علی أنفسِكم»[۴].
- در موضوعات علمی نیز شجاعت و شهامت لازم است. همیشه در میان بشر، نابغه‌های علمی وجود داشته و دارند. غالبا ظهور یک نابغه علمی، موجب رکود علم برای زمان‌های بعد می‌شود؛ زیرا دیگران در مقابل شخصیت او مرعوب می‌شوند و جرأت اظهار عقیده برخلاف او نمی‌کنند و حتی این فکر در مغزشان جرأت عبور پیدا نمی‌کند که برخلاف آن نابغه علمی فکر کنند و ناچار همیشه افکارشان از حدود افکار آن نابغه بالاتر نمی‌رود و این جُبن است و جبن در عِلمیات، موجب رکود و وقفه علم است. لا ينبغي للمؤمن أن يكون جَباناً...[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.