حجة المصطفى صلى‌الله‌عليه‌وسلم
حجة المصطفى(ص)، از آثار حافظ، محدّث و فقیه شافعی قرن هفتم هجری قمری، ابوالعباس احمد بن عبدالله بن محمد طبری، مشهور به محب‌الدین طبری (615-694ق) است که مسئله صفات و چگونگی‌های مناسک حجّ رسول اکرم(ص) را از دیدگاه تاریخی و روایی مورد بررسی قرار داده است. مصحح و پژوهنده معاصر، رضوان محمد رضوان فقط تعلیقاتی ادبی، لغوی و تاریخی بر این اثر نوشته، ولی مقدمه‌ای بر آن نیفزوده و به تصحیح و تحقیق نیز نپرداخته است. همچنین مطلبی با عنوان «المحبّ الطبري؟» در معرفی اجمالی نویسنده، قبل از شروع کتاب آمده است، ولیکن فراهم‌آورنده آن معلوم نیست.
| حجة المصطفى صلى الله عليه و سلم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | محب‌الدین طبری، احمد بن عبدالله (نويسنده) رضوان، رضوان محمد (محقق) |
| ناشر | جشن هنر ** دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | عربستان - مدینه منوره ** لبنان - بیروت |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ط2ح3 24/3 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف و روش
- محب‌الدین طبری، با تأکید بر اینکه قبلا خدای کریم به من توفیق داد و احادیث مناسک را از کتب سته و جز آن استخراج کردم و در کتابی به نام القری لقاصد أم‌القری گرد آوردم، افزوده است:
- پس از خدای سبحان خیر طلبیدم و از همان کتاب، ویژگی‌های اجماعی و اختلافی حج پیامبر(ص) را استخراج کردم و کوشیدم موارد اختلاف را به‌اندازه توانم برطرف کنم و احادیثی را که در آن اثر به اصلش ارجاع نداده‌‌‌‌ام در اینجا منبعش را نشان دهم و علامت پایانش دایره‌ای است که بین آن و مابعدش قرار داده می‌شود.
- همچنین روایات پیامبر درباره احکام حج را که در غیر از حجةالوداع بیان کرده، مشخص کردم و مواردی قولی یا فعلی که برایم مشکل شد و ندانستم که در حجةالوداع بوده یا در جای دیگر، علمش را به خدای علیم واگذاشتم و امیدوارم که او با کرمش این را وسیله ثواب آخرت قرار دهد[۱].
ساختار و محتوا
- این اثر، مجموعه روایاتی در باب حجّ پیامبر(ص) است و نویسنده، کوشیده ترتیب زمانی بیان روایات را تا جایی که می‌شود مراعات کند.
نمونه مباحث
- نویسنده، حدیث غدیر را نیاورده و حدیث ثقلین را نیز به‌صورت «... كتابَ الله و سنةَ نبيه» آورده است[۲].
- ابن قیم جوزیه انتقادی شدید بر نویسنده و کتاب حاضر وارد کرده و نوشته است: «لقد شان نفسَه و كتابَه بهذا الهذيان البارد السمج الذي يضحك منه» و افزوده: اگر قصدمان آگاه‌سازی نسبت به غلط‌های دیگران نسبت به پیامبر(ص) نبود، این سخن را نمی‌آوردیم[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.