جمال القرّاء و كمال الإقراء
جمال القرّاء و كمال الإقراء تألیف علی بن محمد سخاوی (558-643ق) پيرامون علوم قرآن میباشد. نویسنده تلاش نموده مهمترين مباحث علوم قرآن را كه در زمان خود مطرح بوده (با توجه به گستردگى آنها) جمعآورى و مورد بررسى قرار دهد و دربارۀ بعضى از آنها اظهار نظر نمايد.
جمال القرّاء و کمال الإقراء | |
---|---|
پدیدآوران | سیف القاضی، عبدالحق عبدالدایم (محقق)
محیسن، محمد سالم (اشراف) سخاوی، علی بن محمد (نویسنده) |
ناشر | مؤسسة الکتب الثقافیة |
مکان نشر | بیروت - لبنان |
سال نشر | 1419 ق یا 1999 م |
چاپ | 1 |
موضوع | قرآن - تجوید
قرآن - علوم قرآنی قرآن - قرائت قرآن - ناسخ و منسوخ |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 2 |
کد کنگره | BP 69 /س3ج8 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
از آنجا كه بعضى از آراء ايشان در مسائل علوم قرآنى داراى ارزش علمى است بعضى از دانشمندان علوم قرآنى همچون زركشى در البرهان و جلالالدين سيوطى در الاتقان از نظرات وى استفاده نمودهاند.
از مباحث مطرح شده در كتاب(مخصوصاً بحث ناسخ و منسوخ) به دست مىآيد كه در زمان ايشان آنچه كه بيشتر مورد نظر دانشمندان علوم قرآنى بوده و توجه خاصى به آن داشتهاند-بحث آيات ناسخ و منسوخ در قرآن است لذا جناب سخاوى تلاش نموده آيات و سورهاى قرآن را كه ادعاى نسخ شده مورد بررسى قرار دهد و موارد ادعائى را رد نمايد.
ساختار
اين كتاب مشتمل بر هفت فصل مىباشد
فصل اول:نثر الدرر فى ذكر الايات و السور-در اين فصل از اولين و آخرين آياتى كه نازل شده و نيز از نامهاى قرآن بحث مىنمايد.
فصل دوم:الافصاح الموجز فى ايضاح المعجز-كه پيرامون اعجاز قرآن است
فصل سوم: منازل الاجلال و التعظيم فى فضائل القرآن العظيم احاديثى كه در فضيلت قرآن و بعضى از سورهها و آيات از پيامبر(ص) وارد شده، در اين فصل ذكر شده است.
فصل چهارم: تجزئة القرآن-در اين فصل نحوۀ تقسيم بندى قرآن به حزب و جزء بيان شده است.
فصل پنجم:اقوى العدد فى معرفة العدد تقسيم بندى قرآن به سورههاى مكى و مدنى و تعداد آيات آنها در اين فصل بحث شده است
فصل ششم-ذكر الشواذ-در اين فصل از بعضى از مسائل متفرقه بحث مىنمايد
فصل هفتم:الطود الراسخ فى المنسوخ و الناسخ.پيرامون آيات
ناسخ و منسوخ بحث مىنمايد
ویژگیها
اين كتاب داراى ویژگیهايى است كه در ذيل به اهم آنها اشاره مىگردد.
- فصل هفتم كتاب كه پيرامون ناسخ و منسوخ است، مهمترين فصل اين كتاب است چونكه تمام سورهاى قرآن را ذكر و مواردى كه ادعاى نسخ شده را نام مىبرد و عدم نسخ در آنها را توضيح مىدهد.
- در فصل چهارم كتاب-از چگونگى تقسيم بندى قرآن به حزب و جزء سخن گفته و در ادامه قرآن را به 360 قسمت تقسيم كرده و مىگويد:اين تقسيم بندى براى كسى كه مىخواهد قرآن را در طول يك سال حفظ كند روش
مناسبى است.
- در فصل سوم به نحوۀ جمعآورى قرآن و ترتيب سورهها، بر حسب نزول مىپردازد.
- در بحث از بسم الله اقوال پيرامون مسأله را بيان مىنمايد كه آيا بسم الله جزء سورههاى قرآن هست يا خير؟
- از آنجا كه مباحث علوم قرآنى متعدد و فراوان مىباشد صاحب كتاب سعى نموده از ميان آنها، مهمترين مباحث را كه تا قرن هفتم مطرح بوده بحث نمايد
- مؤلف كتاب فقط به جمعآورى آراء نپرداخته است بلكه در اكثر آنها بعد از ذكر آراء و اقوال، آنها را مورد بررسى قرار داده و اظهار نظر نموده است.
- افراد زيادى از دانشمندان علوم قرآنى، از اين كتاب به عنوان منبع مهمى استفاده نمودهاند كه به برخى از آنها اشاره مىشود
- ابوشامه در كتاب المرشد الوجيز الى علوم تتعلق بالكتاب العزيز
- ابن الجزرى الدمشقى در كتاب:النشر فى القراءات العشر
- احمد بن محمد القسطلانى در كتاب لطائف الاشارات لفنون القراءات
- البدر العينى در كتاب بدء الوحى
- زركشى در كتاب البرهان
- جلالالدين سيوطى در كتاب الاتقان
- شيخ احمد بن محمد الدمياطى در كتاب اتحاف فضلاء البشر
- شيخ محمود بن عبدالله الآلوسى در كتاب روح المعانى
- در فصل سوم-از فضيلت بعضى از آيات قرآن بحث مىنمايد كه به نظر ميرسد آيات ذكر شده هيچ گونه نظمى ندارد-و بصورت متفرقه مطرح شدهاند.
نسخه شناسى
كتاب دو جلد، متن آن عربى و داراى 1022 صفحه است كه مشخصات آن به شرح زير است:
- كاغذ:اعلا
- چاپ:كامپيوترى
- جلد: گالينگور
- نوبت چاپ:اول
- تاريخ انتشار:1419 ق برابر 1999 م
- ناشر: مؤسسه الكتب الثفافيه، بيروت، لبنان
- داراى فهرستهاى زير
- الف)آيات
- ب) روايات
- ج) اعلام
- د) اماكن
- ه) اشعار
- و) مصادر
- نام كتاب:جمال القراء و كمال الاقراء
- نام مؤلف:ابوالحسن على بن محمد سخاوى
- محقق:عبدالحق عبدالدايم سيف القاضى
محقق مذكور كتاب حاضر را به عنوان رساله دكترا در دانشگاه مدينه منوره مورد تحقيق قرار داده كه داراى ویژگیهاى زير است:
الف) استخراج احاديث با اساتيد گوناگون
ب) شرح حال اعلام متن منابع علوم قرآنى
ج) توضيح لغوى لغات مشكل
د) افزودن مقدمه مفصل درباره مؤلف، كتاب حاضر، علوم قرآن و منابع علوم قرآنى.