جلوههایی از عرفان در ایران باستان
جلوههایی از عرفان در ایران باستان، تألیف زینالدین کیائینژاد، جستاری در زمینه مفاهیم عرفانی در اندیشه متون دینی زرتشتی و فرقههای مرتبط با آن به شمار میآید.
جلوههایی از عرفان در ایران باستان | |
---|---|
پدیدآوران | کیائی نژاد، زینالدین (نويسنده) |
سال نشر | 1377ش |
چاپ | 1 |
موضوع | عرفان -- ایران -- قبل از اسلام - ایران - دین و اساطیر |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BL1590.M9K5 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نویسنده، این مهم را با رویکرد تحلیلی و با استناد به منابع مهم دین زرتشتی و آثار ایرانی – اسلامی انجام داده است. اثر مشتمل بر دو گفتار اصلی است: گفتار نخست، دربردارنده کلیاتی درباره معنای واژه عرفانی در زبانهای گوناگون و اصطلاحهای مرتبط با آن است. مؤلف در ادامه، چگونگی مبانی عرفانی ایران باستان را از نظر میگذراند و سپس با تدقیق در متون زرتشتی، بهویژه گاهان، یشتها و خرده اوستا، مضامین عرفانی برخی از آنها را نمایان میسازد. در ادامه همین گفتار، از سیروسلوک زرتشتی، دین مانی و جنبههای عرفانی آن، و همچنین توجه به عرفان به عنوان یگانه راه وحدت ادیان از نظر متکلمان مختلف، سخن به میان میآید.
گفتار دوم، جستوجویی در احوال برخی شخصیتهای ایران باستان و دین زرتشتی برای یافتن احوال متصوفانه است. از اینرو، مؤلف، شخصیتهایی چون ایرج، کیخسرو، لهراسب، رامین (معشوق ویس)، تفسیر اردشیر بابکان، ارداویراف، برزویه طبیب، بزرگمهر حکیم، و خسرو پرویز را بررسی میکند. سخنان مؤلف در مورد آنها بیشتر ناظر به آثار فارسی است که کموبیش به این شخصیتها پرداختهاند[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص 271-272
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1396.