جزایری، بشیر
بشیر الجزایری (1325- 1395ش)، استاد ادبیات عرب، تحلیلگر مسائل منطقه و از پیش‌کسوتان رسانه‌ای در عراق، الجزایر و ایران
| جزایری، بشیر | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | بشیر الجزایری |
| ولادت | 1325ش |
| محل تولد | عراق، عراق |
| رحلت | اول آبان 1395ش |
| طول عمر | 70 سالگی |
ولادت
در سال 1325ش در عراق متولد شد. اسم اصلی ایشان هاتف الجبوری بود؛ اما از زمانی که وارد کشور الجزایر شد، نام خود را به بشیر الجزایری تغییر داد[۱]
فعالیت‌ها
در اوائل دهه هشتاد میلادی به دلیل وابستگی به جنبش اسلامی عراق، از سوی رژیم بعث حاکم دستگیر و روانه زندان شد.
بعد از فشارهاى شدید حاکمیت بعثى و همچنین تحمل زندان‌ها و شکنجه‌های پی‌درپی، مجبور به مهاجرت به کشور الجزایر شد و اقدامات آموزشى خود را در دانشگاه‌های آن کشور ادامه داد. [۲]
پس از پیروزى انقلاب اسلامى، به ایران مهاجرت کرد و از همان ابتدا در سازمان صداوسیما به‌عنوان نویسنده، گوینده و تحلیلگر فعالیت‌های خود را آغاز کرد و به مدت ۳۵ سال، با صدا و تسلطش بر ادبیات و تاریخ معاصر جهان عرب تبدیل به یکی از ستون‌های مهم رادیو عربی و تولیدات تلویزیونی جمهوری اسلامی ایران شد. [۳]
جزایری از پیروان شهید صدر، از معتمدان علامه مرتضی عسکری و میان اندیشمندان و ادیبان جهان اسلام، از مقبولیت برخوردار بود که شاگردان بسیاری را نیز در این راستا تربیت کرد و آموزش داد. [۴]
بشیر جزایرى بار‌ها به سبب خواندن اشعار با محتوایش نزد مقام معظم رهبری مورد تفقد ایشان قرار گرفت. ایشان از اوایل دهه هفتاد شمسى نیز به‌عنوان استاد دانشگاه در مجموعه‌هایی همچون دانشگاه امام صادق(ع) تهران به تدریس پرداخت. [۵]
وفات
او در اول آبان 1395ش پس از تحمل یک دوره بیماری، بر اثر ضایعه مغزی و در سن 70 سالگی در بیمارستان شهید رجایی تهران درگذشت و در بهشت‌زهرای تهران به خاک سپرده شد.
آثار
«گنجینه بهارستان: حکمت» ترجمه مقدمه به عربی توسط بشیر جزایری.
«گنجینه بهارستان: (مجموعه ۶ فرسنامه)»؛ ترجمه مقدمه به عربی بشیر جزایری.
«صحیفه نور» به عربی ص‍ح‍ی‍ف‍ةالام‍ام ت‍راث الام‍ام ال‍خ‍م‍ی‍ن‍ی (قدس‌سره) (نداءات، مقابلات، احکام، وکالات شرعیه، رسائل شخصیه) / ترجمه م‍ن‍ی‍ر م‍س‍ع‍ودی؛ م‍راج‍ع‍ه بشیر ال‍ج‍زائ‍ری. [۶]
پانويس
منابع مقاله