جزء فيه منتقى من ذم الكلام
جزء فيه منتقی من ذم الكلام للهروي، اثر ابومنجی عبدالله بن عمر بن لتی بغدادی (544-635ق)، رساله مختصری است که در آن، روایاتی که در کتاب «ذم الكلام و أهله» اثر خواجه عبدالله انصاری هروی (متوفی 481)، از «الجامع» ابوموسی ترمذی (متوفی 279ق) آمده، انتخاب و برگزیده شده و با تحقیق و تعلیقات علی حسن علی عبدالحمید، منتشر شده است.
جزء فيه منتقى من ذم الكلام | |
---|---|
پدیدآوران | ترمذی، محمد بن عیسی (نويسنده)
بغدادی، ابوالمنجی عبدالله (خلاصه کننده) عبدالحمید، علی حسن علی (محقق) |
عنوانهای دیگر | الجامع الصحیح. برگزیده ** و هو ما وقع فیه من الجامع للحافظ أبی عیسی الترمذی |
ناشر | دار عمار |
مکان نشر | اردن - عمان |
سال نشر | 1408ق - 1988م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ه4ذ8012 122/5 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اثر حاضر، رسالهای است که علیرغم حجم کم، به علت اسلوب زیبا و مطالب مفید، کتابی ارزشمند بوده که نمایانگر تلاش علمای گذشته در توجه و اعتنا به روایات و احادیث پیامبر(ص) میباشد. ارزش این توجه و دقت، در تعلیقات و تقییدات مربوط به سماع و قرائت و امثال آن که در پاورقیهای نسخ کتاب موجود میباشد، مشهود است و بیانگر دقت فوقالعادهای است که اهل حدیث در توجه و اهتمام به سنت نبوی(ص) داشتهاند و کتاب حاضر، از جمله آثاری است که در این زمینه، مورد توجه علما و خوانندگان، قرار گرفته است[۱].
کتاب با مقدمه کوتاهی از محقق، در اشاره به اهمیت و ارزش آن، آغاز شده[۲] و سپس، به شرح حال مختصر خواجه عبدالله انصاری هروی، صاحب «ذم الكلام»[۳] و ابن لتی پرداخته شده [۴] و سپس، به اقدامات تحقیقی صورتگرفته در کتاب، اشاره شده است که از جمله آنها، عبارت است از: تخریج علمی و دقیق احادیث و روایات کتاب[۵].
کتاب دربردارنده مجموعا 23 روایت میباشد که بدون تبویب و فصلبندی خاصی، ارائه گردیده است. از جمله این روایات، حدیثی است از هناد بن سری، از ابومعاویه، از اعمش، از ابوصالح، از ابوهریره که پیامبر(ص) به او فرمودند: «تا زمانی که شما را ترک کردهام، مرا رها کنید و اگر برای شما روایتی کردم، از من روایت کنید؛ زیرا پیشینیان شما را کثرت سؤال آنها و اختلافشان بر پیامبرانشان، هلاک نمود»[۶].
در روایت دیگری از عبد بن حمید، از یعلی و محمد بن بشر عبدی، چنین آمده است که حجاج بن دینار از ابوغالب، از ابوامامه، از پیامبر(ص)، چنین روایت کرده است که فرمودند: «هیچ مردمی پس از هدایت، گمراه نمیشوند مگر اینکه دچار جدل شوند»[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.