جریانشناسی فکری ایران معاصر
جریانشناسی فکری ایران معاصر، تألیف عبدالحسین خسروپناه (متولد 1345ش)، در موضوع شناخت، تبیین و تحلیل جریانهای فکری ایران معاصر است. این اثر به بررسی انواع جریانهای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و ادبی در نظام اجتماعی میپردازد. نگارنده آن را به دلیل ضرورت درک این جریانها و رفع نقص در شناخت آنها تدوین کرده است. جریانشناسی فکری ایران معاصر درصدد کشف آسیبها دردها و رنجهای اندیشهای جریانهای رایج و شایع در جامعه معاصر است[۱].
| جریان شناسی فکری ایران معاصر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خسروپناه، عبدالحسین (نويسنده) مؤسسه فرهنگی حکمت نوین اسلامی (حنا) (سایر) |
| عنوانهای دیگر | تبیین و تحلیل جریانهای عقلانیت اسامی، روحانیت سنتی، مکتب تفکیک، سنت گرایی، تجددستیزی سنتی و فلسفی، فرهنگستان علوم اسلامی و روشنفکری |
| ناشر | أکادیمیة فلسطین للعلوم الأمنیة |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1389ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-600-91770-0-4 |
| موضوع | ایران - زندگی فرهنگی - قرن 14 - عقل گرایی -- ایران - مکتب تفکیک - سنت و سنت گرایی - ایران - روشنگری -- ایران - تجدد - ایران - تفکر دینی - ایران - قرن 14 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 5خ4ف 65 DSR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار و محتوا
مطالب کتاب، در قالب یک پیشگفتار و نه گفتار تنظیم شده است.
- گفتار اول (کلیات): این بخش، به مفهوم جریانشناسی و گونهشناسی جریانهای فکری معاصر ایران و دیدگاههای مختلف در دستهبندی آنها میپردازد[۲].
- گفتار دوم (جریان عقلانیت اسلامی): این گفتار، به بررسی اصول فکری این جریان، از جمله خدامحوری، رئالیسم معرفتی، عقلانیت مستقل، جامعیت اسلام، میراث گذشته اسلامی و شیعی، دغدغههای دین و مدرنیته، منطق فهم دین، علم و توسعه بومی و معنویت دینی میپردازد[۳].
- گفتار سوم (جریان سنتی): در این گفتار، به معرفی و تحلیل روحانیت سنتی، کارکردها و گونهشناسی آن، رابطه روحانیت با مدرنیته و سیاست، معرفت دینی در این جریان و همچنین آسیبشناسی آن، از جمله: فقهمحوری، فقدان فلسفههای علوم اسلامی و عدم توجه به تحولات حوزه علمیه، پرداخته میشود[۴].
- گفتار چهارم (جریان مکتب تفکیک): در این گفتار، دیدگاهها و دورههای مختلف مکتب تفکیک (دوره اول، دوم و سوم) مورد بررسی قرار گرفته و آسیبشناسی این جریان مطرح شده است[۵].
- گفتار پنجم (جریان تجددستیزی سنتی): این بخش، به معرفی و آسیبشناسی جریانهایی میپردازد که با رویکردی سنتی به مقابله با تجدد و مدرنیته پرداختهاند[۶].
- گفتار ششم (جریان تجددستیزی فلسفی): در این بخش، از کتاب، شخصیتها و اندیشههای مهم این جریان مانند سید فخرالدین شادمان، سید احمد فردید، جلال آل احمد، داریوش شایگان و رضا داوری مورد تحلیل و آسیبشناسی قرار میگیرند[۷].
- گفتار هفتم (جریان فرهنگستان علوم اسلامی): این گفتار، به معرفی شخصیت و اندیشههای سید منیرالدین هاشمی و مفهوم "علم دینی" از منظر فرهنگستان علوم اسلامی میپردازد و همچنین به آسیبشناسی آن و... اشاره دارد[۸].
- گفتار هشتم (جریان سنتگرایی): این گفتار، به بررسی اصول فکری جریان سنتگرایی و آسیبهای مرتبط با آن میپردازد[۹].
- گفتار نهم (جریان روشنفکری): این گفتار که بیشترین مباحث کتاب را تشکیل داده است، به انواع روشنفکری (غربی و ایرانی)، گونهشناسی روشنفکری ایرانی (مانند روشنفکری لیبرال) و آسیبشناسی جریان روشنفکری دینی و غیر دینی میپردازد[۱۰].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار و متن کتاب.