تهرانی، حیدر

حیدرعلی تهرانی (عابد نهاوندی) (1291ش-1376 تهران)، متخلص به معجزه، زاهد، و شاعر دوران معاصر.

حیدرعلی تهرانی

نام	حیدرعلی تهرانی
نام‎های دیگر	آق‍ا طه‍ران‍ي‌، ح‍ي‍در حيدرعلى معجزه تهرانى ام‍ي‍دوار طه‍ران‍ي‌، ح‍ي‍در طه‍ران‍ي‌، ح‍ي‍در م‍ع‍ج‍زه‌، ح‍ي‍در م‍ع‍ج‍زه‌
نام پدر	حکیم حاج مرشد چلویی
متولد	1291ش
محل تولد	تهران
رحلت	1376ش / 1418ق / 1998م
اساتید
برخی آثار	طريق مستقيم گنجينه معرفت
کد مؤلف	AUTHORCODE05534AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، تهرانی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

ولادت

او فرزند ارشد حکیم حاج مرشد چلویی در سال 1291ش در تهران به دنیا آمد. در آغاز جوانى در راه سیر و سلوك عرفانى گام نهاد و در وادى تصوف وارد گردید. وى از هشتاد سال عمرش شصت سال را در تصوف سپرى كرد و چون ذوق و قریحه شاعرى داشت با زبان شعر، افكار و اندیشه‌‏هاى عرفانى خود را بیان مى‌‏نمود.

وی خود در مقدمه‌اش بر کتاب منظوم نهج‌البلاغة می‌نویسد: «بنده امیدوار یکی از دلدادگان علی(ع) و بیاناتش هستم که به مقدار درک خود در حق آن حضرت معرفت پیدا نمودم و تا خود را شناخته‌ام مهر و عشقی از ائمه اطهار(ع) همواره در خود احساس کرده گاه‌وبیگاه به سرودن اشعار مشغول بوده‌ام و چند جلد کتاب در این زمینه به طبع رساندم اکنون در آستانه هشتادسالگی با جسم و چشمی ضعیف بخش‌هایی از کتاب نهج‌البلاغة حضرت علی(ع) که شامل 64 خطبه و 140 کلمه قصار است را با کمال سادگی منظوم ساختم به امید آنکه هم خود از آن بهره‌مند شوم و هم خدمتی به اهل ذوق و دوستان آن امام همام کرده باشم»^[۱].

وفات

او در اسفندماه 1376 در تهران دار فانی را وداع گفته است،^[۲]

آثار

وی دارای متجاوز از 40 اثر در عرفان و علوم و معارف الهی به‌صورت نظم و نثر است که اغلب آن‌ها به چاپ رسیده است. از آثار او کتاب‌های باب الولایه، قدرت‌نمایی علی(ع)، معجزه حافظ، گلچین سعدی، شرح مخمس، حدیقه العرفان، نظم نهج‌البلاغة، لمعات عشق (در مدح و منقبت حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها) و آثار دیگری است که منتشر و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.^[۳].