تقویم و تاریخ در ایران
تقویم و تاریخ در ایران، تألیف ذبیح بهروز، نگاهی به تقویمهای باستانی و شیوههای گاهشماری در ایران باستان است.
تقویم و تاریخ در ایران | |
---|---|
پدیدآوران | بهروز، ذبیح (نويسنده) حصوری، علی (به کوشش) |
ناشر | چشمه |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1387ش |
چاپ | 3 |
شابک | 978-964-5571-63-2 |
موضوع | گاه شماری ایرانی - تاریخ |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /الف9ب9 61 CE |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مؤلف کتاب خود را با روش توصیفی و در یک دیباچه و هفت بخش به نگارش درآورده است. از آنجایی که ایرانیان باستان به تأثیر ستارگان در سرنوشت افراد باور داشتند، نویسنده، تقویمنگاری و توجه به رویدادهای جهان را به تأثیر از این اندیشهها دانسته و در ادامه، با نگاهی شتابزده به پیدایش آیین مانویت، نقش ساسانیان را در برهمزدن تقویم و تاریخ، از نظر گذرانده است. بررسی برگه نجومی و چند تقویم که در میان نوشتههای کشف شده در تورفان به دست آمدهاند، محتوای بخش نخست را تشکیل میدهد. بخشهای دوم تا چهارم، انواع تقویمنگاری را در ایران باستان بررسی کردهاند.
نگاهی به نقش هزارهها، دورهها و حوادث مربوط به افراد بزرگی مانند ذوالقرنین و اسکندر مقدونی و دیگران، درونمایه بخش پنجم را تشکیل میدهد. بهروز در بخش ششم، به بررسی زمان ظهور مهرپرستی و تولد میترا و شباهت او با مسیح و مانی و ارتباط آنها با تقویمنگاری ایران پرداخته است. سرانجام در آخرین بخش، نویسنده ابتدا به تعیین زمان ظهور زرتشت و علل ایجاد اختلافنظر در این زمینه پرداخته و در ادامه، با استناد به مدارک متعدد، روز و ماه و سال تولد، و ثبت و رصد و رحلت زرتشت را تعیین میکند.[۱]
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص126
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1396.