تفصیل الشریعة في شرح تحریر الوسیلة
تفصيل الشريعة في شرح تحرير الوسيلة، تألیف آیتالله محمد فاضل لنکرانی (1310-1386ش)، اثری 29 جلدی به زبان عربی در شرح کتاب شریف تحریر الوسیله امام خمینی(ره) است.
| تفصیل الشریعة في شرح تحریر الوسیلة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فاضل موحدی لنکرانی، محمد (نويسنده)
موسوی خمینی، سید روحالله (نويسنده) مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) (سایر) مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)- دفتر قم (سایر) |
| عنوانهای دیگر | تحریر الوسیلة. شرح ** شرح تحریر الوسیله |
| ناشر | مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره). مؤسسه چاپ و نشر عروج |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1390ش - 1433ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-212-195-3 |
| موضوع | خمینی، روحالله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368. تحریر الوسیله - نقد و تفسیر - فقه جعفری - رساله عملیه - فقه جعفری - قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 28 |
| کد کنگره | خ8 ت3027 183/9 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
از بین آثار فراوانی که امام خمینی(ره) تألیف کرد، کتاب «تحریر الوسیله» او از بهترین آثار اوست که تلاش علمی و سیطره ایشان را بر مباحث فقهی بهخوبی نشان میدهد. این کتاب پس از آثار همتای خود چون «شرائع الإسلام»، «قواعد الأحكام»، «العروة الوثقی» و «وسيلة النجاة»، با اقبال فراوانی از سوی فقها و مجتهدین روبهرو شد. پژوهشگران و محققین از شاگردان امام(ره) بر این کتاب تعلیقه زده و شرح نوشتهاند. از آن جمله است فقیه اصولی و مرجع دینی آیتالله شیخ محمد فاضل که از متقدمین در این عرصه است. از نکات قابل توجه، این است که امام خمینی(ره) شروع به کتابت تحریر الوسیله را در تبعیدگاهش - شهر بورسا در ترکیه - و شاگردش آیتالله فاضل شرح «تفصیل الشریعه» را در تبعیدگاهش - شهر یزد در ایران - در ایام ظهور انقلاب اسلامی در ایران نوشتهاند[۱].
از جمله رویکردهای اجتهادی که در مسائل فقهی ایشان بارز است، توجه شدید به کتاب الهی است. توجه ایشان به قرآن در فقه بیشتر و عمیقتر از سایر مباحث علمی است که حاکی از انس شدید و پیوسته ایشان به قرآن کریم و احاطه وسیع و تدبر طولانی در آیات شریف قرآن است[۲]. همچنین است توجه ایشان به روایات فقهی مأثور از نبی اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع)[۳]. احاطه بر آراء اعاظم فقهای زمان، اشراف بر کلمات قدما و عدم اکتفا به ظواهر و قواعد از دیگر ویژگیهای اجتهادی ایشان است[۴].
شارح، کتابش را اینگونه معرفی میکند: «تلاش کردهام که مطالب را با عباراتی نزدیک به پسند ذوق و کلماتی قابل قبول برای مخاطب، بدون ایجاز مخل به معنا و اطناب خستهکننده شرح و توضیح دهم»[۵]. شیوه شرح بدینترتیب است که شارح در بالای صفحه، بخشی از عبارت تحریر را ذکر کرده و در ذیل صفحه به شرح و توضیح آن پرداخته است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمههای کتاب.