تعليم و تربيت در عصر ظهور

تعلیم و تربیت در عصر ظهور، نوشته پژوهشگر فرهنگ مهدویت، رحیم کارگر، پژوهشی با هدف شناسایی تحولات و دگرگونی‌های تکاملی جامعه انسانی در دوران حکومت جهانی مهدی موعود(عج) از منظر علمی و اخلاقی است.

‏تعليم و تربيت در عصر ظهور
تعليم و تربيت در عصر ظهور
پدیدآورانکارگر، رحیم (نويسنده)
ناشربنياد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج)
مکان نشرایران - قم
سال نشر1389ش
چاپ2
شابک978-964-7428-49-1
موضوعاسلام و آموزش و پرورش - تربیت اخلاقی - جنبه‏‌های مذهبی - اسلام - مهدویت
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
/‎‏ک‎‏2‎‏ت‎‏7 230/18 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

هدف

به گفته نویسنده، یکی از پرسش‌های اساسی در مورد عصر ظهور، چگونگی تعلیم و تربیت مهدوی و امکان اصلاح اخلاقی و تغییر و تحولات روحی و معنوی در انسان‌ها و دوری آنان از معصیت، فسادگری، جنایت و بیداد است... این پژوهش، گامی آغازین برای فهم تحولات فراگیر در آن عصر و شناخت ماهیت و سازوکار اصلاح و متعالی شدن انسان است[۱].

ساختار و محتوا

نویسنده، مباحث کتابش را در 3 فصل (تعلیم و تربیت قدسی، سازوکارهای تعلیم و تربیت مهدوی و ویژگی‌های تربیت مهدوی) سامان داده است. «رشد فکری و اخلاقی انسان در عصر ظهور»، «حاکمیت اندیشه قرآنی» و «ولایت‌گرایی و امامت‌محور بودن تربیت»، از مهم‌ترین مطالب این اثر است.

نمونه مباحث

  1. در روایات مهدوی، اشاره‌ای صریح به هماهنگی و هم‌پوشانی دو بُعد فکری و اخلاقی (تعلیم و تربیت) انسان شده و رشد و بالندگی توأم آن دو، به دست مهدی موعود(عج) مورد تأکید قرار گرفته است. امام باقر(ع) می‌فرماید: «إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اَللَّهُ يدَهُ عَلَى رُؤوسِ اَلْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ أكمَلَتْ بِهِ أَخلاَقهُمْ»؛ چون قائم ما قیام کند، دستش را بر سر بندگان می‌گذارد و عقول و خِرَدهای آنها را متمرکز ساخته و اخلاقشان را به کمال می‌رساند[۲].
  2. ویژگی‌های تربیت دینی در جامعه مهدوی چنین است:
    1. باور به جامعیت و کمال دین اسلام؛
    2. شناخت معارف و حقایق الهی با مراجعه به معارف معتبر و اصیل دینی؛
    3. تحقق اصول و قواعد پایدار و بنیادین اسلام بدون سستی و کاستی؛
    4. توجه به جایگاه دین در گذر دادن انسان از زندگی حیوانی به زندگی متعالی و شکوهمند؛
    5. عدم تفسیرهای نادرست و تغییر و تبدّل‌های ناروا در ارکان و اصول ثابت دینی؛
    6. پایبندی و پایمردی در عمل به همه تعالیم و آموزه‌های دینی و عدم چندپارگی و تبعیض در آنها؛
    7. تضعیف نکردن دستورات شریعت در مقام ایده و نظریات اشخاص و مکاتب؛
    8. تبیین روشن و بدون ابهام دین و خواست‌های واقعی آن از انسان‌ها و...[۳].

مآخذ نگارنده

نویسنده، برای نگارش اثر حاضر از 79 کتاب فارسی و عربی (روایی، اخلاقی، تربیتی، تاریخی و...) استفاده کرده است[۴].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص13-14
  2. ر.ک: متن کتاب، ص30-31
  3. ر.ک: همان، ص170
  4. ر.ک: همان، ص209-213

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها