تعليم و تربيت در عصر ظهور
تعلیم و تربیت در عصر ظهور، نوشته پژوهشگر فرهنگ مهدویت، رحیم کارگر، پژوهشی با هدف شناسایی تحولات و دگرگونیهای تکاملی جامعه انسانی در دوران حکومت جهانی مهدی موعود(عج) از منظر علمی و اخلاقی است.
تعليم و تربيت در عصر ظهور | |
---|---|
پدیدآوران | کارگر، رحیم (نويسنده) |
ناشر | بنياد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1389ش |
چاپ | 2 |
شابک | 978-964-7428-49-1 |
موضوع | اسلام و آموزش و پرورش - تربیت اخلاقی - جنبههای مذهبی - اسلام - مهدویت |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ک2ت7 230/18 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف
به گفته نویسنده، یکی از پرسشهای اساسی در مورد عصر ظهور، چگونگی تعلیم و تربیت مهدوی و امکان اصلاح اخلاقی و تغییر و تحولات روحی و معنوی در انسانها و دوری آنان از معصیت، فسادگری، جنایت و بیداد است... این پژوهش، گامی آغازین برای فهم تحولات فراگیر در آن عصر و شناخت ماهیت و سازوکار اصلاح و متعالی شدن انسان است[۱].
ساختار و محتوا
نویسنده، مباحث کتابش را در 3 فصل (تعلیم و تربیت قدسی، سازوکارهای تعلیم و تربیت مهدوی و ویژگیهای تربیت مهدوی) سامان داده است. «رشد فکری و اخلاقی انسان در عصر ظهور»، «حاکمیت اندیشه قرآنی» و «ولایتگرایی و امامتمحور بودن تربیت»، از مهمترین مطالب این اثر است.
نمونه مباحث
- در روایات مهدوی، اشارهای صریح به هماهنگی و همپوشانی دو بُعد فکری و اخلاقی (تعلیم و تربیت) انسان شده و رشد و بالندگی توأم آن دو، به دست مهدی موعود(عج) مورد تأکید قرار گرفته است. امام باقر(ع) میفرماید: «إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اَللَّهُ يدَهُ عَلَى رُؤوسِ اَلْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ أكمَلَتْ بِهِ أَخلاَقهُمْ»؛ چون قائم ما قیام کند، دستش را بر سر بندگان میگذارد و عقول و خِرَدهای آنها را متمرکز ساخته و اخلاقشان را به کمال میرساند[۲].
- ویژگیهای تربیت دینی در جامعه مهدوی چنین است:
- باور به جامعیت و کمال دین اسلام؛
- شناخت معارف و حقایق الهی با مراجعه به معارف معتبر و اصیل دینی؛
- تحقق اصول و قواعد پایدار و بنیادین اسلام بدون سستی و کاستی؛
- توجه به جایگاه دین در گذر دادن انسان از زندگی حیوانی به زندگی متعالی و شکوهمند؛
- عدم تفسیرهای نادرست و تغییر و تبدّلهای ناروا در ارکان و اصول ثابت دینی؛
- پایبندی و پایمردی در عمل به همه تعالیم و آموزههای دینی و عدم چندپارگی و تبعیض در آنها؛
- تضعیف نکردن دستورات شریعت در مقام ایده و نظریات اشخاص و مکاتب؛
- تبیین روشن و بدون ابهام دین و خواستهای واقعی آن از انسانها و...[۳].
مآخذ نگارنده
نویسنده، برای نگارش اثر حاضر از 79 کتاب فارسی و عربی (روایی، اخلاقی، تربیتی، تاریخی و...) استفاده کرده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.