تسلی لرستانی، جهانگیر
جهانگیر تسلی لرستانی، از شاعران دورۀ شاه عباس صفوی و فرزند شاه وردی‌خان حاکم لرستان بود که به دست همین شاه کشته شد.
| تسلی لرستانی، جهانگیر | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | جهانگیر تسلی لرستانی |
| تخلص | حفظی، تسلی |
| نسب | لرستانی |
| نام پدر | شاه وردی خان |
| محل تولد | لرستان، ایران |
| محل زندگی | لرستان، کازرون، شیراز، هند |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | شیخ ابوالقاسم کازرونی |
تسلی پس از قتل پدرش راهی شهرهای مختلف شد، تا سرانجام در کازرون به خدمت شیخ ابوالقاسم کازرونی رسید و دو سال نزد وی به کسب دانش پرداخت. پس از آن راهی شیراز شد و از آنجا به هند رفت و در 1025ق/1616م، در 19 سالگی به دربار عبدالرحیم‌خان خانان راه یافت و او را مدح گفت.
تخلص او، نخست «حفظی» بود، ولی بعدها عبدالباقی نهاوندی صاحب کتاب مآثر الآثار، تخلص «تسلی» را برای او برگزید. از سروده‌های او نمونه‌ای در دست نیست.[۱]
پانویس
- ↑ بخش ادبیات، ج 15، ص302
منابع مقاله
بخش ادبیات، دائرةةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، سال چاپ 1378