ترجمه صحیفه سجادیه (صفایی بوشهری)
صحیفه کامله سجادیه ترجمه غلامعلی صفایی بوشهری (متولد ۱۳۳۸ش)، ترجمهای از مجموعه دعاهای حضرت امام سجاد(ع) است که به دلیل دربرداشتن عمیقترین معارف الهی، توحیدی، اخلاقی، تربیتی، اجتماعی و سیاسی، بهعنوان یکی از مهمترین متون دینی شناخته میشود.
| ترجمه صحیفه سجادیه (صفایی بوشهری) | |
|---|---|
| پدیدآوران | علی بن حسین (ع)، امام چهارم (نويسنده)
صفایی، غلامعلی (مترجم) موسسه فرهنگی هنری قدر ولایت ( سایر) |
| عنوانهای دیگر | ترجمه (صفائی بوشهری) |
| ناشر | مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولايت |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1393ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 978-964-495-374-3 |
| موضوع | دعاها |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1393 3041ص8ع 267/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
کتاب مجموعهای از دعاهای حضرت امام سجاد (ع) است که در قالب ۵۴ نیایش (دعای) تنظیم شده و با فهرستهای آیات و موضوعی پایان میپذیرد.
سبک نگارش
سبک نگارش کتاب (در بخش ترجمه) دارای ویژگیهای زیر است:
- دقت و روانی: ترجمه با بررسی لازم و کارشناسی ادبی دقیق انجام شده و تلاش شده تا روانی و دقت در ترجمه مطابق با نص اصلی رعایت شود و به کارهای گذشته نیز توجه شده است[۱].
- عربی و فارسی درهمآمیخته: در این چاپ، یک سطر عربی و ذیل آن یک سطر ترجمه آمده است که این شیوه، پیگیری مفهوم را برای خواننده آسان میسازد[۲].
نوع شرح یا ترجمه
نوع کار بر روی این اثر، ترجمه است و صاحب اثر، این کار را «ترجمه» نامیده است. مهمترین ویژگیهای این ترجمه عبارتاند از:
- ترجمه دعایی و موزون: مترجم تلاش کرده است تا ترجمه دارای آهنگ خاصی باشد که با روحیه و سبک دعا و مناجات سازگار بوده و هم آهنگ با نغمات الفاظ و معانی دعا باشد.
- روانی ترجمه: این ترجمه با بررسی لازم و کارشناسی ادبی دقیق در تمام ابعاد لغوی و دستوری و بلاغی و دقت در قراین اعتقادی و معرفتی شیعه و تفحص و پژوهش در ترجمههای گذشته، صورتگرفته است.
- فهرستنویسی: در آخر این ترجمه، فهرستهای مختلفی بیان شده است.
- نشانی آیات: در متن صحیفه، امام سجاد(ع) از آیاتی بهره جستهاند که ترجمه مشخص و شمارهگذاری شده و در انتهای صحیفه نشانی این آیات آمده است[۳].
مثال نوع ترجمه: در متن کتاب، ترجمه هر فراز از متن عربی بلافاصله در ذیل آن و با شمارهگذاری فرازها آورده شده است، بهعنوانمثال در «متن عربی دعای «اَلْحَمْدُلِلّهِ الْأَوَّلِ بِلَا أَوَّلٍ کانَ قَبْلَهُ...»، عبارت «ستایش خدایی را سزاست که نخستین است و نخستینی قبل از او نبوده و آخرین است و آخری بعد از او نخواهد بود» بهعنوان ترجمه بند اول آمده است[۴]. این شیوه ترجمه، همانند پلی است که خواننده را مستقیماً از زباناصلی (عربی) به مفاهیم عمیق فارسی میرساند، با این امتیاز که لحن و آهنگ معنوی دعا تاحدامکان در زبان دوم حفظ شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.