تجدد رمانتیک و علوم شاهی
تجدد رمانتیک و علوم شاهی تألیف رضا نجف‌زاده، موضوع اصلی این کتاب بررسی ساز و کارها و چگونگی عملکرد قدرت در قالب پاره‌های عمده‌ای از نهادهای اصلی دانایی رسمی در دوره پهلوی‌هاست.
| تجدد رمانتیک و علوم شاهی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نجف زاده، رضا (نویسنده) |
| ناشر | پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۷ش |
| شابک | 8-99-8905-600-978 |
| موضوع | ایران - تاریخ - قرن ۱۳ق - ۱۴ قدرت (علوم اجتماعی),ایران - تاریخ - پهلوی، ۱۳۰۴-۱۳۵۷ |
| کد کنگره | JC۳۳۰/ن۳ت۳ ۱۳۹۷ |
گزارش کتاب
موضوع اصلی این کتاب بررسی ساز و کارها و چگونگی عملکرد قدرت در قالب پاره‌های عمده‌ای از نهادهای اصلی دانایی رسمی در دوره پهلوی‌هاست. شناخت تاریخ مدرنیته ایرانی و سرگذشت سیاست‌گذاری‌های رسمی متجددانه، بدون توجه به بنیان‌های معرفت‌شناختی ایدئولوژی‌های توسعه و تجدد و ترقی ابتر خواهد بود. پژوهش حاضر در صدد نور تاباندن بر سویه‌های معرفت‌شناختی کمتر شناخته شده ایدئولوژی تاریخ‌باورانه تجدد بومی دروان پهلوی‌هاست.
این کتاب به بررسی رابطه دانش و قدرت در دوره پهلوی‌ها می‌پردازد و به در این رابطه مسئله دانایی، دانش و مؤسسات تولید دانایی را مورد مطالعه قرار داده است. به عبارتی، وی از نگاه فوکویی این رابطه را بررسی می‌کند.
مؤلف در مقدمه به بررسی زیست قدرت، رژیم دانایی و مسئله ایران پرداخته و سپس با نمونه سازمان پرورش افکار سراغ حکومت‌مندی، فضا و سوژه‌شدن می‌رود. یکی دیگر از مسائل مهم دوره پهلوی، زبان رسمی بود که بسیار مورد توجه حاکمیت و خیلی از محققین بود. بحث بعدی کتاب درباره اصحاب فرهنگستان، سیاست زبان و امر ملی است. در همین راستا یکی دیگر از مسائل مهم دوره پهلوی در نظام دانش‌افزایی و دانایی، ایران‌شناسی و تحقیقات ایرانی بود که بسیار بر آن تأکید می‌شد. به همین دلیل، کتاب در بخش دیگری به سیاست ایران‌شناسی و تحقیقات ایرانی پرداخته و نقش قدرت را بررسی می‌کند.
در همه این موارد، دربار به عنوان پشتوانه و حامی این مسائل نقش مهمی داشت. به همین دلیل دربار برای ایفای نقش خود به ایجاد نهادهایی جهت این کار پرداخت. بنیاد پهلوی، شورای فرهنگی سلطنتی ایران و... از این نمونه‌ها بود.
بنیاد فرهنگ ایران و پژوهشکده فرهنگ ایران از دیگر نهادهای فرهنگی بودند که نقش تولید دانش در همان راستا را داشتند.
در کل، این کتاب به بررسی رابطه قدرت حاکمه و دانش و تولیدات فرهنگی می‌پردازد و سعی می‌کند از بین سطور تاریخی، با ذکر شواهد و مستندات، این رابطه را روشن کند.[۱]
پانويس