تاریخ خلفا
تاریخ خلفا، ترجمه و تحقیق «تاريخ الخلفاء» جلالالدین سیوطی (متوفی 911ق)، به قلم عبدالکریم ارشد (فاریابی) است.
تاریخ خلفا | |
---|---|
پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) ارشد، عبدالکریم (مترجم) |
عنوانهای دیگر | تاریخ الخلفاء. فارسی |
ناشر | احسان |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1394ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-356-716-3 |
موضوع | اسلام - تاریخ - از آغاز تا 132ق. - خلافت - تاریخ - خلفای راشدین |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /س94 ت2 381 DS |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
سیوطی «تاريخ الخلفاء» را که از آثار بسیار باارزش و گرانبهای ادبیات اسلامی بشمار میآید، با استفاده از منابع موثق بهاختصار نگاشته اشت و شرح حال، کارهای برجسته، رویدادهای بس مهم و برخی حوادث طبیعی دوران زمامداری جانشینهای پیشوای بشریت را از روزگار خلفای راشدین، زمان خلافت سردار جوانان بهشت امام حسن(ع)، دوره امویها، خلافت عبدالله پسر زبیر، عصر درخشان عمر پسر عبدالعزیز، عهد عباسیهای بغداد تا اندک پیشتر از انقراض خلفای عباسی مصر با لطافت و کمال دانش و بصیرت و هنر نویسندگی بیان کرده است[۱].
مترجم، هدف از ترجمه کتاب را روشن ساختن اذهان عامه و یادآوری از گذشته پرافتخار و سراسر عزت و شکوه امت مسلمان دانسته است؛ لذا تصمیم گرفته این کتاب را از زبان عربی به زبان فارسی به شکل شیوا و رسا ترجمه کند تا استفاده آن همگانی شود.
فاریابی با تحقیق متن کتاب، هم احادیث، روایتها و مطالبی که مؤلف به کتب و مراجع بزرگ ارجاع کرده را استخراج کرده است و هم متن کتاب را با منابع و مصادری که مؤلف از آنها برای تألیف کتاب استفاده برده تطبیق داده است. در موارد اندکی که مؤلف به یک منبع ارجاع داده، ولی آنجا پیدا نشده یا همان مصدر در دسترس نبوده، به کتابهای دیگر مراجعه، تطبیق و ارجاع داده است.
اگرچه مؤلف در برخی موارد، صحیح و ضعیف احادیث و روایتها را در متن کتاب روشن ساخته است، محقق برای تحقیق و معلومات بیشتر به کتب مجمع زواید نوشته حافظ نورالدین هیثمی، المستدرك علی الصحيحين حاکم نیشابوری و... مراجعه کرده و احادیث و روایات صحیح را از ضعیف و موضوع تفکیک کرده است. همه موارد در پاورقیها با ذکر جلد و شماره صفحه کتب مرجع ثبت گردیده است.
مترجم برای ترجمه کتاب از چاپ دارالفکر بیروت که هیچ شرح و توضیح، حتی پاورقی نداشته استفاده کرده است؛ لذا برای توضیح و آگاهی بیشتر از موضوعات تاریخی و سیاقت و روانی سخن حین مراجعه به مصادر، مطالبی را که به متن کتاب مبدأ نبوده، از کتب مرجع به متن ترجمه و کتاب مقصد افزوده و میان [] قرار داده است[۲].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار مترجم.