تاریخ اصفهان (همایی)
تاریخ اصفهان؛ جغرافیای اصفهان، اثر جلال‌الدین همایی شیرازی اصفهانی، کتابی است پیرامون تاریخ و جغرافیای اصفهان که به کوشش ماهدخت‌بانو همایی، منتشر شده است.
| تاریخ اصفهان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | همایی، جلال‌الدین (نويسنده) همایی، ماهدخت بانو (گردآورنده) |
| عنوان‌های دیگر | جغرافیای اصفهان ** کتاب تاریخ اصفهان: گفتار پیشینگان راجع به اصفهان |
| ناشر | پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگى |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1398ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اصفهان - تاریخ - اصفهان - Esfahani (Iran(- Esfahani dialect |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | DSR۲۰۰۱/ص۷۳ـه۸ ۱۳۷۵ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نویسنده در پیشگفتار، ذکر کرده است که کتاب‌هایی که درباره تاریخ اصفهان، از دیرگاه نوشته شده است، بیشتر از بین رفته و به دست ما نرسیده است و آنچه هم در دسترس هست، اکثرا ناقص است و نمی‌تواند حوایج یک محقق کنجکاو را برآورده سازد. وی علاوه بر منابع و مآخذ مکتوب، با بسیاری از صاحبان حرفه‌ها و هنرمندانی که در کتاب ذکر شده‌اند، مراوده داشته و خود نزد برخی از آنان، به‌ویژه خطاطان، در سنین جوانی تلمذ کرده است. به این مناسبت، بیشتر شواهد و وقایعی را که ذکر کرده، خود شاهد عینی آن بوده و اطلاعات دست اول و ذی‌قیمتی را برای خواننده، به یادگار گذاشته است[۱].
در فصل‌های مختلف کتاب، توضیحاتی در موارد زیر، به رشته تحریر درآمده است: هنر و هنرمندان سپاهان (خوش‌نویسان)، اسامی آوازهای معروف اصفهان و ذکر خوانندگان و نوازندگان و تصنیف‌سازان، شش قلم نقاشی و تذهیب، مساحان و مصدقین و کارشناسان دهقانی، زرگران و قلم‌زنان و منبت‌کاران، شاهنامه‌خوانان و نقالان اصفهان[۲].
در آغاز کتاب، زندگی‌نامه استاد همایی به قلم خود ایشان، از «همایی‌نامه» نقل شده است و خاطرات بسیار جالبی را در مورد خاندان، دوران کودکی و تحصیلات مربیان و اوضاع تاریخی و اجتماعی دوران مورد نظر در بر دارد[۳].
در بخشی از کتاب، تاریخچه جامعی از خط و انواع آن، که به همت ایرانیان ابداع شده است، ذکر گردیده و نوشته شده است که خط پهلوی در قرن چهارم در اصفهان، متروک بود و قدیمی‌ترین خطی که در اصفهان یافت شده، خط کوفی است. در این بخش همچنین اطلاعات جامعی از وجه تسمیه انواع خطوط، نقل و از استادان انواع خط در اصفهان و در قرن‌های مختلف، یاد شده است[۴].
در قسمت دیگر از کتاب، به اسامی آوازهای مخصوص اصفهان پرداخته شده است. در سرآغاز این قسمت، الحان و آهنگ‌هایی که اختصاص به اصفهان داشته، ذکر شده است[۵].
پانویس
منابع مقاله