عرض سلام خدمت مکرمی مکرم، پاراگراف طولانی زیر را که چندان هم پیوندی با محتوای کتاب ندارد، آورده‌اید ولی هیچ آدرسی برای آن ذکر نفرموده‌اید: ما در زمانی قرار گرفته‌ایم که آخرین امام معصوم(ع)، زمام امور کائنات را به اذن الهی در دست دارد. ایشان مجرای فیض تمامی فیوضات الهی، وسیله بین خلق و حق و نیز سببی هستند که زمین را به آسمان وصل می‌سازد. یعنی امامی هستند که قلوب انسان‌ها را با خدا پیوند می‌زنند. پس در دوران غیبت وجود امام قائم، وسیله رسیدن به خداست و هرکس عاشق آن حضرت است باید خویش را به آن حضرت نزدیک نماید. این که گفته شده پیروان طریقت تنها وسیله ارتباط با مرکز الهی هستند، اعتقادی باطل است که برخی با همین عقیده سال‌ها فرقه‌داری کرده و می‌کنند و با این اعتقاد باطل چه بسا حجابی بین شخص و آن مرکز الهی می‌شوند.