ایرج میرزا

ایرج‌میرزا، جلال‌الممالک (1291-1344ق)، شاعر معاصر و مشهور ایران

ایرج میرزا
NUR33918.jpg
تخلصایرج، جلال‌الممالک، فخرالشعرا
نام پدرغلامحسین‌میرزا صدرالشعرا
ولادت1291ق برابر با 1251ش
محل تولدتبریز
رحلت22 اسفند 1304ش
مدفنگورستان ظهیرالدوله تهران
پیشهشاعر- مشاغل مختلف
اطلاعات علمی
دانشگاهدارالفنون تبریز
سبک نوشتاریغزل- طنز- هجویات

ولادت

در سال 1291ق در تبریز به دنیا آمد. وی فرزند غلامحسین‌میرزا صدرالشعرا و از نوادگان فتحعلی شاه قاجار بود. دیوان ایرج‌میرزا در هفت دفتر به چاپ رسیده است.

تحصیلات

وی تحصیلات خود را در تبریز آغاز کرد. در 14 سالگی به سبب شایستگی‌های بسیارش، توجه امیر نظام گروسی، پیشکار آذربایجان را به خود جلب کرد و با تشویق و مساعدت او، به فراگیری ادبیات فارسی و فرانسه پرداخت و به‌زودی توانست بر زبان‌های ترکی، عربی و روسی نیز تسلط یابد.

سرگذشت

ایرج در 16 سالگی (1307ق) ازدواج کرد. در 1309ق، به معاونت مدرسه مظفری منصوب شد. در 19 سالگی، پدرش صدرالشعرا – شاعر رسمی دستگاه مظفرالدین‌میرزای ولیعهد - را از دست داد.

ایرج از 1314ق، مدتی منشی مخصوص امین‌الدوله بود و چندی بعد همراه دبیر حضور به اروپا رفت. در 1318ق، پس از بازگشت، در تبریز پیشکار جدید آذربایجان، یعنی نظام‌السلطنه مافی، او را نزد خود نگاه داشت و به ریاست اتاق تجارت منصوب کرد. در همان سال همراه نظام‌السلطنه به تهران آمد. ایرج از سال 1319ق، تا 1322ق، به‌عنوان مترجم در گمرک کرمانشاهان و پس از آن در 1324ق، به استخدام وزارت معارف درآمد و تا 1329ق، در این شغل بود. در 1326ق، با حفظ سمت به‌همراه پیشکار جدید آذربایجان، مهدی‌قلی هدایت راهی تبریز شد و ریاست دفتر ایالتی را برعهده گرفت، اما با شروع انقلاب تبریز، از راه قفقاز به تهران بازگشت و اداره عتیقه‌جات (باستان‌شناسی) را در وزارت معارف ایجاد کرد. ایرج سال بعد به معاونت حکومت اصفهان و سپس آباده منصوب شد و در سال 1333ق، به عضویت اداره گمرک بندر انزلی درآمد، ولی در همان سال به تهران بازگشت و ریاست دفتر محاکمات مالیه را عهده‌دار شد.

ایرج در سال 1337ق، به خراسان رفت و به‌عنوان معاون پیشکاری مالیه مشغول به کار شد. در سال 1342ق، به علت تغییر شغل و تعویق در پرداخت حقوق ماهیانه‌اش به تهران بازگشت.

وفات

ایراج‌میرزا در شعبان 1344/اسفند 1304، در تهران درگذشت و در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد.

آثار

دیوان ایرج‌میرزا[۱]‏.

پانویس

  1. ر.ک: رودگر، قنبرعلی، ج10، ص691

منابع مقاله

رودگر، قنبرعلی، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1380.


وابسته‌ها