ايضاح المقاصد من حكمة عين القواعد
ايضاح المقاصد من حكمة عين القواعد، شرح عربی جمالالدين حسن بن يوسف بن على بن مطهر، مشهور به علامه حلّى(متوفی 726ق) بر «حكمة العين» نجمالدين على كاتبى قزوينى(600-675ق)، معروف به «كاتبى» و «دبيران»، از حكيمان و عالمان بزرگ قرن هفتم هجرى است. کتاب به کوشش سید محمد مشکوة (متوفی 1400ق) و با مقدمه فارسی، پاورقی و تصحیح علینقی منزوی (متوفی 1431ق) منتشر شده است.
ايضاح المقاصد من حكمة عين القواعد | |
---|---|
پدیدآوران | حلی، حسن بن یوسف (نویسنده)
منزوی، علینقی (مصحح) کاتبی قزوینی، علی بن عمر(نویسنده) مشکوة، سید محمد(به کوشش) |
عنوانهای دیگر | شرح حکمة العين |
ناشر | دانشگاه تهران |
مکان نشر | ایران - تهران |
چاپ | 1 |
موضوع | فلسفهاسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 کاتبی قزوینی، علی بن عمر، 600 - 675ق. عين القواعد - نقد و تفسير |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BBR 832 /ع9036 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مصحح در ابتدای کتاب با اشاره به منحصربهفرد بودن نسخه اثر، به نقل از استاد خویش، کتاب را این چنین معرفی میکند: «این کتاب اگرچه فلسفه اشراق نیست اما کلام محض نیز نمیباشد. علامه در این کتاب فلسفه مشاء را با شم کلامی بیان کرده است»[۱].
بر کتاب حكمة العين شروح مختلفی نوشته شده و کاتبی قزوینی اولین کسى که بر کتاب حكمة العين شرح نوشته است. وى شرح خود را «بحر الفوائد في شرح عين القواعد» نام نهاده است. ناگفته نماند که حكمة العين -شامل طبیعیات و الهیات- یکى از دو بخش کتاب عین القواعد است. بخش دیگر آن در زمینه منطق موسوم به منطق العین مىباشد. البته بعدها بهاشتباه بحر الفوائد را تنها شرحى بر قسمت منطق معرفى کردهاند.
علامه، حكمة العين را به همان سیاق و روش کشف المراد که در شرح تجريد الاعتقاد خواجه طوسى نوشته، شرح کرده است[۲].
شیوه علامه در شرح تجرید بدینصورت است که سخن خواجه را با کلمه «قال:...» ذکر کرده و سپس با آوردن کلمه «أقول:...» شرح خود را بر آن سخن نگاشته است و در هر جا که لازم بوده، به تاریخچه موضوع موردبحث نیز اشاره کرده است. همین کار باعث شده که کشف المراد علاوه بر بیان مقصود تجرید، کلیات مباحث علم کلام را نیز دربرداشته باشد[۳].
در مقدمه سی صفحهای ابتدای کتاب که به زبان فارسی نوشته شده اطلاعات ارزشمندی در رابطه با متن و شرح ارائه شده که عناوین این مطالب به ترتیب عبارتند از:
- اندکى در شناسایی نگارنده متن کتاب؛ دبیران کاتبى قزوینى و آثار وی.
- شناسایی شارح؛ علامه حلى و کتب فلسفى وى.
- کارهایی که درباره کتاب «حكمة العين» کاتبى انجام شده است.
- شناسایی این نسخه و نسخههایی که در تصحیح آن مورد استفاده قرار گرفته است.
شارح در مقدمه کتاب، اثرش را چنین معرفی میکند: «این کتاب ایضاح المقاصد فی شرح حکمة عین القواعد است که در آن مباحثی که شیخ معظم نجمالدین علی بن عمر کاتبی قزوینی بهطور خلاصه گردآورده را شرح کردهام». وی تبیین مسائل، توضیح وجوه دلایل، اشاره کوتاه به ایرادات و اشکالات وارد بر آن را فعالیت خود در این شرح دانسته است.[۴].
علامه در کتاب حاضر به وسعت اطلاع خویش در فلسفه میبالد، چنانکه در صفحه 275 گوید: «و هكذا يجب أن يحقق» و به کتب عقلى خود (در ص133) و به کتب کلامى خود (در ص22) حوالت میدهد؛ و مکرر به استاد خویش؛ کاتبى مؤلف اصل حمله کرده است، چنانکه (در ص50) او را از اتباع فخر رازى که «لا یحققون شيئا» شمرده است. همچنین (در ص165) به تناقضگویی کاتبى اشارت کرده؛ که در ص55 وحدت را امرى وجودى شمرده و در ص165 به آن اعتراض کرده است.[۵].
منزوی در بخش دیگری از پیشگفتار کتاب به برخی دیدگاههای شارح اشاره کرده است:
- هنگامیکه میان خواجه طوسى و ابن سینا درباره تعریف «ملک» اختلاف است، علامه طرف استاد خویش، خواجه را گرفته، ابن سینا را رد میکند.
- هنگام شمارش مقولات عرضى قول، به چهار بودن را: حرکت، نسبت، کم، کیف، میپذیرد.
- درباره حرکت در اجناس عالیه، حرکت در جوهر را مىپذیرد و دلیل امتناع حرکت جوهرى را رد میکند.
- کاتبى متکلمان را در قول بجزء لا یتجزى رد کرده و علامه، کاتبى و ابن سینا را به طرفدارى از متکلمان رد میکند.
- کاتبى ابن سینا را در قول به سکون در میان دو حرکت (رفتن به بالا و بازگشت به پائین) رد میکند و علامه ابن سینا را تأیید کرده است.[۶].
فهرست مطالب و همچنین فهارس همگانی به ترتیب الفبا، نامها و بخشها در انتهای اثر ذکر شده است.
اختلاف نسخهها و برخی توضیحات و ارجاعات در پاورقیهای کتاب ذکر شده است. همچنین بهخوبی پرده از برخی ابهامات برداشته است؛ بهعنوانمثال در این کتاب همهجا کلمه «اوائل» به جاى «فلاسفه» بکار رفته و مؤلف در برابر آن «متکلمین» را به کار برده است.[۷].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار و متن کتاب.
- حیدری یساولی، علی، «حاشیه شرح حكمة العين؛ میرزا حبیبالله باغنوی شیرازی»، پایگاه مجلات تخصصی نور (نورمگز): میراث شهاب، بهار و تابستان 1385، شماره 43، صفحه 48 تا 71.
- خالقیان، فضلالله، «از علامهی حلی تا ابوالحسن شعرانی: مقایسهای بین شروح تجرید الاعتقاد»، پایگاه مجلات تخصصی نور (نورمگز): رشد آموزش قرآن و معارف اسلامی، بهار 1389، شماره 76، صفحه 24 تا 28.