اوصاف المهدي(عج)

اوصاف المهدى(عج): در بيان اسامى، القاب، اوصاف و كنيه‌هاى امام زمان(عج) اثر احمد سعيدى، معرفى، ترجمه و توضيح مجموعه‌اى گسترده از نام‌ها، القاب و كنيه‌هاى حضرت مهدى(عج) مى‌باشد كه به زبان فارسی و در سال 1385ش تدوين گرديده است.[۱]

اوصاف المهدی(عج)
اوصاف المهدي(عج)
پدیدآورانسعیدی، احمد (نویسنده)
ناشرمسجد مقدس جمکران
مکان نشرقم - ایران
سال نشر1387 ش
چاپ2
شابک978-964-973-090-5
موضوعمحمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - نامها
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏‎‏BP‎‏ ‎‏51‎‏/‎‏1‎‏ ‎‏/‎‏س‎‏7‎‏الف‎‏8‎‏
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

ساختار

مقدمه مؤلف در بيان چند نكته پيرامون كتاب، آغازگر مباحث بوده و مطالب بر پايه روايات، ادعيه و زيارت و از منابع كهن تهيه گريده است.[۲]

در اين مجموعه، پانصد و ده لقب و اسم به ترتيب حروف الفبا، براى آن حضرت شناسايى شده و معنا و مفهوم آن مشخص گرديده است.

روش مؤلف بر اين بوده كه فقط اسم، لقب يا كنيه امام زمان(عج) يا توصيفى كه براى آن حضرت شده است را ذكر كند، سپس آن را ترجمه نموده، اگر آيه‌اى از قرآن بر آن اشاره داشت، يا حديثى از امامان(ع) پيرامون آن صادر شده و يا بخشى از دعا يا زيارتى كه مخصوص آن حضرت است، به آن اشاره دارد، آن را به عنوان مؤيد نقل كند؛ يعنى حد وسط بين شرح و تفصيل مفصل و ذكر نام و ترجمه آن.

برخى از اين اسامى و القاب، نام‌هایى است كه پيامبر(ص) و امامان معصوم(ع) براى امام زمان(عج) انتخاب كرده‌اند و برخى را ديگران، چه از علماى شيعه و يا عامه، حتى برخى پيروان ساير مذاهب و مكاتب و حتى كسانى كه پيرو هيچ دين و آئينى نيستند.[۳]

از آن جا كه گاه تفكيك اسم از لقب و توصيف مشكل به نظر مى‌رسيده، مؤلف تمام آن‌ها را به صورت الفبايى منظم كرده است؛ هر چند كه خود اعتراف دارد، اگر هر كدام از اسم، لقب، كنيه و وصف را به صورت جداگانه و در فصل مخصوص مى‌آورد، بهتر بود.[۴]

گزارش محتوا

به عنوان نمونه، به چند مورد از اين اسامى و القاب اشاره مى‌شود:

مؤلف «اباصالح» را از معروفترين كنيه‌هاى امام زمان(عج) دانسته و معتقد است، بيشتر در مواقع اضطرار و گم شدن در صحرا و بيابان و يا گمگشتگى فكرى و فرهنگى، مى‌توان آن حضرت را با آن به يارى طلبيد و از امام صادق(ع) نيز حديثى بدين مضمون روايت مى‌كند كه «هر گاه از راهى گم شديد، ندا كنيد: اى صالح يا اى اباصالح»[۵].

به نقل از ذخيره الالباب ذكر شده كه به موعود آخر الزمان در تورات، به لغت تركوم،«اوقيدمو» گفته مى‌شود.[۶]

به امام زمان(عج) «بِئرُ المُعَطَّله» گفته شده و نویسنده در روايتى از امام صادق(ع) نقل مى‌كند كه ايشان در تفسير «وَ بِئرٍ مُعَطَلَةٍ وَ قَصرٍ مَشِيدٍ» فرموده است اين مثلى است كه براى آن محمد(ص) جارى شده و منظور امامى است كه غايب شده و از علوم او استفاده نمى‌شود.[۷]

از ديگر اسامى و القاب ذكر شده مى‌توان به: تِلاد نِعَم[۸]، ثار الله[۹]، جَوار الكنس[۱۰]، حاشر[۱۱]، خسرو[۱۲]، ديّان[۱۳]، ذوالحلم، ركن الانام[۱۴]، زند افريس، سديد، شماطيل[۱۵]، صمصام منتقم[۱۶]، ضرغامه، طامس[۱۷]، ظَهر، عماد، غاشيه[۱۸]، فيذموا، قابض، كوكما[۱۹]، لنديطارا، مجلى، نازح، واقيذ[۲۰]، هادِم الشرك[۲۱]، يمين[۲۲] و... اشاره كرد.

وضعيت كتاب

فهرست تفصيلى مطالب در انتهاى كتاب آمده است.

پاورقى‌ها به ذكر منابع و ترجمه آيات پرداخته است.

پانويس

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن كتاب.
  2. پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى عليه‌السلام و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاع‌رسانى اسلامى مرجع، ج2 ص748.