انديشه اسلامی (2)
اندیشه اسلامی2 اثر علی غفارزاده و حسین عزیزی، با نگاهی به مسائل جدید کلامی، به توصیف، تبیین و اثبات دین، پیامبری، اسلام، امامت و ولایت‌فقیه پرداخته شده و این مطالب، باتکیه‌بر عقل، وحی و فطرت، به عنوان متن آموزشی بر اساس سرفصل جدید گروه معارف اسلامی دانشگاه‌ها تدوین شده است.
| انديشه اسلامی (2) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | غفارزاده، علی (نويسنده)
عزیزی، حسین (سایر) نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها (گردآورنده) |
| ناشر | دفتر نشر معارف |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1390ش |
| چاپ | 49 |
| شابک | 978-964-531-064-4 |
| موضوع | اسلام - بررسی و شناخت - اسلام - عقاید |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /غ۷الف۸ 11 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
در اندیشه اسلامی(1)، مسائل مربوط به «خداشناسی» بررسی شده و به اثبات رسیده است که آفریدگان، هستی خود را از آفریدگار یگانه دریافت می‌کنند و همه، تحت تدبیر حکیمانه او هستند؛ چنان‌که با براهین و نیز با استناد به آیات قرآن، به‌ضرورت جاودانی روح و حیات پس از مرگ اشاره شده و دانسته شد که فرایند پیچیده کشت و برداشت دنیوی، جز با برداشت و کیفر و پاداش اخروی، معنا نخواهد یافت[۱].
در اندیشه اسلامی (2)، نخستین مباحث، اثبات این مطلب است که برای شناختن حقایق هستی و راه درست زندگی، وسیله دیگری غیر از حس و عقل وجود دارد که خطا و اشتباهی در آن راه ندارد و آن «وحی» است. طبعا با اثبات ضرورت وحی و پیامبری و پس از ابلاغ پیام پیامبر، هیچ‌کس در مخالفت با آن، معذور نخواهد بود. اقتضای براهین عقلی ضرورت وحی و نبوت، آن است که پروردگار قادر حکیم، عهده‌دار تدبیر هر دو جهان «تکوین» و «تشریع» است و نبوت، فعلی از افعال اوست؛ چنان‌که امامت در جهان‌بینی شیعی، فعلی از افعال الهی است که به‌واسطه پیامبر، تحقق می‌یابد. در برخی روایات شیعی، رابطه معناداری میان معرفت خدا، پیامبر و امام (حجت) برقرار شده است[۲].
مطالب، در سه بخش ارائه شده و آنچه در لابه‌لای این سه بخش آمده است، به‌نوعی از مسائل و آثار پیامبری و امامت به شمار می‌آید؛ هرچند روش استدلالی آن‌ها یکسان نیست؛ یعنی استدلال عقلی، استدلال نقلی مبتنی بر کتاب و سنت و یا استدلالی که تلفیقی باشد از عقل و نقل. در مبحث ولایت‌فقیه، از قلمرو مباحث کلامی فراتر رفته، به بخشی از مباحث تاریخی و فقهی نیز پرداخته شده است[۳].
جهت‌گیری عمومی کتاب، تقریب میان مذاهب اسلامی، به‌ویژه مذهب اهل‌سنت و شیعه است، ازاین‌روی، سعی شده است مطالب و ادبیات آن، حتی نسبت به دیگر ادیان، از انصاف و احترام خارج نشود[۴].
عنوان «اندیشه اسلامی» برای کتاب، تداعی‌گر وجود چارچوب فکری و اندیشه‌ای برای آن است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.