الیتیمة و الدرة الثمینة
اليتيمة و الدرة الثمينة، اثر سید هاشم بحرانی (متوفی 1107ق)، کتابی است در بیان فضیلت اهل‌بیت(ع) که با تحقیق فارس حسون کریم، منتشر شده است.
| الیتیمة و الدرة الثمینة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بحرانی، هاشم بن سلیمان (نويسنده) کریم، فارس حسون (محقق) |
| ناشر | مؤسسة الأعلمي للمطبوعات |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1415ق - 1995م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ب3ی9 141/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اثر حاضر، همان طور که در نگاه اول از نامش برای خواننده مشخص است، کتابی است ارزشمند با مطالبی زیبا و دلنشین که نویسنده در آن، دوازده فضیلت از فضایل امامان دوازده‌گانه را که خداوند به آنان ارزانی داشته، انتخاب نموده و در دوازده فصل تنظیم کرده و در هر فصل، دوازده حدیث آورده است و گویی این ترتیب را از تعداد اوصیای دوازده‌گانه الهام گرفته است، وگرنه فضایل ایشان بسیار بیشتر از آن است[۱].
در باب نخست، روایاتی آمده است که به تعداد ائمه(ع) پس از پیامبر(ص) و دوازده نفر بودن آنها، اشاره دارند[۲]. در باب دوم، روایاتی گرد آمده است که به نور بودن ائمه(ع) تصریح نموده[۳] و در باب سوم، روایاتی آمده است که ائمه(ع) در آنها، صراط مستقیم دانسته شده‌اند[۴]. روایات باب چهارم، به این نکته اشاره دارند که ائمه(ع)، یکی پس از دیگری، در طول قرون متوالی، مایه هدایت مردم هستند[۵] و در روایات باب پنجم، ائمه(ع) اولوالعلم معرفی شده‌اند[۶]. در روایات باب ششم، ائمه(ع) اهل ذکر دانسته شده[۷] و در باب هفتم، به مورد حسادت واقع شدن ایشان، از طرف دیگران، اشاره شده است[۸]. برخی از موضوعات و اموری که در سایر ابواب کتاب آمده، عبارتند از: اولوالامر بودن ائمه، بودن امانت‌ها نزد ایشان، عرضه اعمال بندگان به ایشان، فضیلت متابعان و خسران دشمنان و منحرفان از ایشان.
کتاب با مقدمه‌ای از محقق آغاز گردیده که در آن، ضمن اشاره به موضوع کتاب، به شرح حال مؤلف پرداخته شده و در پایان، اقدامات تحقیقی صورت‌گرفته در کتاب، توضیح داده شده است که از جمله آنها، عبارتند از:
- تخریج آیات قرآنی مذکور در کتاب از قرآن کریم و تطبیق آنها با یکدیگر؛
- تخریج کلمات مشکل و پیچیده از کتب لغت معروف و اشاره به مصادر آنها؛
- قرار دادن مطالب و عبارات افزوده‌شده در کتاب در میان [کروشه]؛
- در صورت وجود اختلاف در نام یکی از روات یا اعلام بین نسخه یا مصادر یا بحار، به آن اشاره شده و شرح مختصری برای آن راوی همراه با اشاره به مصدر شرح، ذکر شده است؛
- تهیه فهارس فنی برای آیات و سایر موضوعات به‌منظور تسهیل در یافتن مطالب[۹].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.