النطق و الصمت
كتاب النطق و الصمت، مجموعهای از متون صوفیانه متعلق به محمد بن عبدالجبار بن حسن بصری نفری (م 354ق)، ازعالمان و بزرگان متصوفه متأثر از حلاج و منسوب به نفر میان بصره و کوفه است[۱]. اثر یادشده در موضوع تصوف و عرفان است و توسط قاسم محمد عباس تحقیق شده است.
النطق و الصمت | |
---|---|
پدیدآوران | نفری، محمد بن عبدالجبار (نویسنده) عباس، قاسم محمد (محقق و مقدمهنویس) |
ناشر | أزمنة للنشر |
مکان نشر | اردن - عمان |
سال نشر | 2001م. |
چاپ | چاپ یکم |
شابک | 9957-09-062-3 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | |
این کتاب درچهار بخش تنظیم شده است؛ مقالهای در محبت، شذرات یا متنهای کوتاه، مناجیات و در آخر دیوان اشعار است که از نوشتههای نفری استخراج و جمعآوری شده است[۲].
این اثر متضمن اندیشه نفری پیرامون معرفت و تفاوت میان آن با علم و فهم از رهگذر نطق و صمت است. نویسنده در بخشی از شذرات از تعالیم صوفیه سخن به میان آورده است. وی بدون جهتگیری تنها دیدگاه خود را که مستند به تجربه خویش است به نگارش درآورده و میتوان آن را نمونه تصوف اسلامی در قرن چهارم هجری و بهمثابه باور صوفیه پیش از ابن عربی دانست[۳].
علاوه بر دیوان که بر نفری بهعنوان یک شاعر از طبقه صوفیه پرتوافکنی مینماید، باید گفت سه بخش یادشده کتاب، یعنی شذرات و مناجیات و دیوان اشعار تصویری کامل از نفری صوفی را به ما ارائه مینماید و او را در هیئت یکی از عالمان بزرگی که ادبیات صوفیانه را به ثمر رساندند به تصویر میکشد[۴].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه محقق.
- سزگین، فؤاد، «تاریخ التراث العربی»، ترجمه: حجازى، محمود فهمى، قم، کتابخانه حضرت آیتاللهالعظمی مرعشی نجفی(ره)، 1412ق، چاپ دوم.
- زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، بیروت، دارالملایین، 1989م، چاپ هشتم.