المنهل الراوي من تقريب النواوي
المنهل الراوي من تقريب النواوي، اثر محیی‌الدین ابوزکریا یحیی بن شرف نووی دمشقی (631-676ق) است که در آن، مباحث حدیث‌شناسى در دو بخش اصلى اقسام حدیث و طرق تحمل حدیث، ذیل 65 نوع مطرح گردیده و با تحقیق و تعلیقات مصطفی خن، منتشر شده است.
| المنهل الراوي من تقريب النواوي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نووی، یحیی بن شرف (نويسنده) خن، مصطفی (محقق) |
| ناشر | دار الملاح |
| مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ن9 ت702 107/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
آن‌گونه که در مقدمه کتاب، به تعریف آن پرداخته شده است، اثر حاضر، در واقع همان کتاب «التقريب و التيسير لمعرفة سنن البشير النذير» نووی است که آن نیز، اختصاری است از «الإرشاد» که آن نیز، مختصر کتاب «علوم الحديث» تقی‌الدین ابوعمر عثمان بن عبدالرحمن شهرزوری دمشقی، معروف به ابن الصلاح می‌باشد. جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق) این کتاب را تحت عنوان «تدريب الراوي في شرح تقريب النواوي» شرح نموده که در واقع کتاب وی، از طرفی شرحی است بر «التقريب» و از طرف دیگر، اختصاری است از کتاب ابن الصلاح و سایر کتبی که در این فن، به رشته تحریر درآمده است. ازآنجاکه «التقريب»، اثری ارزشمند بوده و محقق نیاز به تعلیق و توضیح و ارائه تمثیل برای مطالب آن را در عصر حاضر، ضروری می‌دانسته، به این امر اقدام و آن را با توضیحات، تعلیقات و تمثیلات جدید، منتشر کرده است[۱].
ازآنجاکه پیش از این، اصل کتاب، معرفی گردیده است، در این نوشتار، تنها به معرفی اقدامات تعلیقی صورت‌گرفته در اثر حاضر، پرداخته شده است. مهم‌ترین اقداماتی که در این کتاب صورت گرفته است را می‌توان در امور زیر، خلاصه نمود:
- اصلاح برخی از خطاهای وارده در نسخه چاپی قبلی به‌واسطه رجوع به کتاب «التدريب شرح التقريب» سیوطی؛
- ذکر مثال برای مواردی که مصنف، از آوردن مثال برای آنها، غفلت کرده است. البته توجه به این نکته ضروری است که عدم ذکر این امثله برای مصنف، عیب محسوب نمی‌شود؛ زیرا وی به دنبال اختصار بوده است؛
- ذکر شرح حال و ترجمه برای اعلام مذکور در کتاب، هرچند به‌صورت مختصر و خلاصه. نام این اعلام، به‌منظور تسهیل در دسترسی به آنها، به‌ترتیب حروف الفبا، در انتهای کتاب ذکر شده است؛
- شرح و توضیح برخی از تعبیرات و اصطلاحات مذکور در کتاب؛
- ذکر برخی از جوانب موضوعاتی که نویسنده در ذکر آنها، اهمال کرده است[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق.