المسائل و الأجوبة في الحديث و التفسير
المسائل و الأجوبة في الحديث و التفسير، تألیف نویسنده، تاریخنگار، محدّث و واژهشناس قرن سوم هجری قمری، ابومحمد عبدالله بن مسلم دینورى، مشهور به ابن قتیبه دینوری (213-276ق)، مجموعه پاسخهایی به پرسشهای قرآنی و حدیثی در موضوعات گوناگون و تفسیر و تأویل برخی از اختلافات و تعارضها است. پژوهشگران معاصر، مروان عطیه و محسن خرابه، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمهای روشمند و ارزنده نوشته و نویسنده و آثارش و کتاب حاضر را شناسانده و همچنین پاورقیهایی بر آن افزوده و منابع مطالب را ثبت کرده و توضیحاتی نسخهشناختی، لغوی و... را ارائه دادهاند.
المسائل و الأجوبة في الحديث و التفسير | |
---|---|
پدیدآوران | ابنقتیبه، عبدالله بن مسلم (نويسنده)
عطیه، مروان (محقق) خرابه، محسن (محقق) |
ناشر | دار ابن کثير |
مکان نشر | سوریه - دمشق |
سال نشر | 1410ق - 1990م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | الف۲م۵ 117/2 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف و روش
- محققان کتاب، با بیان این نکته که اثر حاضر نوشته یکی از پیشوایان زبان و ادبیات عربی و اندیشوری معروف است، توضیحات روششناختی دقیق و مفصلی را افزودهاند؛ از جمله:
- مسائل و جوابها در باب موضوعات غریب الحدیث، تفسیر قرآن و لغت است و توضیح معانی برخی از احادیث و واژگان بغرنج در آن مشاهده میشود که حتی در کتاب خود نویسنده، غريب الحديث، نیز نمیتوان یافت.
- همچنین ابن قتیبه دینوری، معنای صحیح برخی از آیات را توضیح میدهد که در ظاهر باهم اختلاف دارند و باهم جمع نمیشوند، ولی با تبیینی که او انجام میدهد، اختلاف و تعارض از بین میرود.
- روش ابن قتیبه دینوری، در شرح معانی واژگان دشوار در این کتاب، همان شیوه ابوعبید قاسم بن سلام در کتابش غريب الحديث، است.
- ازآنجاکه ابن قتیبه دینوری در اینجا همان راه و روش کتاب خودش غريب الحديث را پیموده، برخی از پژوهشگران، کتاب حاضر را «ذيل غريب الحديث» نامیده و یا بهعنوان تتمه آن قرار دادهاند[۱].
- هرچند نویسنده به مباحث گوناگون، از جمله برخی از مسائل فقه، قرائت، نحو و تاریخ نیز پرداخته است، ولیکن جنبه ادبی و واژهشناسی و «توضیح معانی واژگان ناآشنای روایی و قرآنی» (غريب الحديث و الأثر و التفسير) در این پاسخها، غلبه دارد[۲].
ساختار و محتوا
- نویسنده در این اثر، به تعداد 190 مسئله لغوی، روایی، تفسیری و... پاسخ داده است[۳]، ولیکن در بین این پرسشها و پاسخها، نظم و ساماندهی خاصی مشاهده نشد.
نمونه مباحث
- از من پرسیدهای در مورد احادیثی که در کتابم «المؤلَّف في تفسير غريب الحديث»، نیافتهای... از جمله: «قال علي: من كذب علی رسولالله(ص) فإنما يدمث مجلسه من النار و حرّك يده حتی ثارت قسطلانية»[۴]؛ معنای روایت امام علی(ع) این است: هرکسی که به پیامبر(ص) دروغ ببندد، آتش جهنم را برای خودش آماده کرده است و دستش را حرکت داد تا بوی گرد و غبار بلند شد.
- پرسشگری از من در مورد تعبیر «لَقَدْ عَلِمُوا» و «لَوْ كانُوا يعْلَمُونَ»، در آیه 102 سوره بقره، پرسید: چگونه میشود که مردمی هم بدانند و هم ندانند؟! پاسخی که من دارم این است: مردمان گاهی راه حقّ و رشد را میشناسند، ولیکن از آن منحرف میشوند، پس گفته میشود: رشد و حقّ برای آنان بهتر است اگر بدانند و منظور از این دانایی دوم، اختیار و انتخاب کردن و تمییز دادن است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.