المائدة (خصیبی)
كتاب المائدة، اثری است منسوب به ابوعبدالله حسین بن حمدان خصیبی (متوفی 334ق)، دربردارنده کلمات حکیمان و روایات اهل‌بیت(ع) در موضوعات مختلف که با تحقیق عبدالله جعفری، منتشر شده است.
| المائدة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خصیبی، حسین بن حمدان (نويسنده) جعفری، عبدالله (محقق) |
| ناشر | دار سلوني ** مؤسسة البلاغ |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1430ق - 2009م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | احادیث شیعه - قرن 4ق. - احادیث اخلاقی - قرن 6ق. - چهارده معصوم - احادیث |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 2م6خ 129 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مصحح در مقدمه اشاره کرده است که نسخه‌ای از کتاب که البته نسخه‌ای ناقص بوده و نشانی از مؤلف یا حتی عنوان بر خود نداشته، موجود است و وی بر اساس عبارتی در مقدمه و تذکر دوستی مبنی بر اینکه مؤلف کتاب حسین بن حمدان خصیبی می‌باشد، کتاب را به او نسبت داده است. در این نسبت شواهدی در درون کتاب هست که گمان مصحح را تأیید می‌کند؛ از جمله آنها آنکه از مشایخ حسین بن حمدان خصیبی، برخی کسان که در این کتاب نیز به‌عنوان مشایخ مؤلف آمده، نام جعفر بن محمد بن مالک فزاری وجود دارد که از مشایخ مهم خصیبی بوده است؛ هرچند در مورد دیگر، مؤلف كتاب المائدة، به یک واسطه از فزاری نقل حدیث کرده است، اما اشاره صریح و دقیق‌تر درباره هویت مؤلف كتاب المائدة، دو سلسله سندی است که مؤلف در متن کتاب آورده است. هرچند مصحح که ظاهرا هیچ آشنایی با روات و عالمان نصیری نداشته، در مقدمه سخنی از این مطالب نگفته و تقریبا ماهیت نصیری کتاب را نادیده گرفته است و گاه در مواردی تلاش کرده که حتی برای روایات غالیانه کتاب، توجیهی ارائه دهد و درباره عالمان و روات نصیری کتاب، تقریبا سکوت نموده است[۱].
کتاب با مقدمه محقق در بررسی صحت انتساب آن به مؤلف، آغاز و مطالب دربردارنده سخنان حکیمان و روایاتی از اهل‌بیت(ع) در چهارده باب، در موضوعات مختلف می‌باشد که از جمله این موضوعات، عبارتند از: طلب علم، تسلیم و کرنش در مقابل علما، وجوب معرفت و شناخت خداوند و اولیای او، معرفت نفس و آداب آن، پرهیز و دوری از بدعت، خلقت عقل، رضا و تسلیم دربرابر قضا و قدر الهی، صفای مؤمن، فضیلت ذکر و مذاکره، صفات مؤمنین، حقوق متقابل برادران دینی بر یکدیگر، نصیحت شیعیان، عرضه ولایت امیرالمؤمنین(ع)، توحید، خبر المائده، باب سلونی، باب لوح فاطمه(ص)، باب کبائر و...[۲].