المأمول في تيسير علم أصول الفقه
المأمول في تیسیر علم أصول الفقه، نوشته پژوهشگر معاصر سُنّی؛ عبدالله بن علی خضیر بارقی، دانش اصول فقه را باهدف آسانسازی آموزش و تأکید بر عوامل اختلاف فقیهان توضیح داده است.
المأمول في تيسير علم أصول الفقه | |
---|---|
پدیدآوران | عسیری، عبدالله علی عبدالله خضیر (نويسنده) |
ناشر | دار کنوز اشبیلیا |
مکان نشر | عربستان - ریاض |
سال نشر | 1434ق - 2013م |
چاپ | 1 |
شابک | 978-603-01-2890-7 |
موضوع | اصول فقه اهل سنت - قرن 14 - فقه - قواعد |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 2م2ب 157 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
به نظر او، اولین سبب تفاوت دیدگاههای فقهی را باید در انعطافپذیری شرع اسلام جستجو کرد.[۱]
هدف و روش
عبدالله بن علی خضیر بارقی، با بیان این نکته که علم اصول فقه از مشکلترین علوم است، هدف از این کتاب را کمک به دانشجویان و توضیح آثار علمی پیشین و تسهیل آشنایی با این دانش دانسته است. [۲]
ساختار و محتوا
مطالب، از مقدمه، 4 فصل و خاتمه به ترتیب ذیل تشکیل شده است:
- مقدمه: (تعریف علم اصول فقه، تعریف اضافی و تعریف لقبی، موضوع، فایده اصول فقه، علومی که منبع و پشتیبان اصول فقه هستند، ریشهها و شیوههای اصول فقه و اسباب اختلاف فقیهان.)
- منابع اصلی و فرعی قانونگذاری
- مباحث حکم شرعی
- بحثی در باب سنت (خبر مرسل و اثرش در اختلاف فقیهان)
- بحثی در باب دلالت الفاظ و راههای استنباط (منطوق و مفهوم)
- خاتمه: (11 نتیجه)
نمونه مباحث
- اختلاف در بین فقیهان در فهم نصوص، نشانهای از نشانههای جاودانگی این شریعت و صلاحیتش برای هر زمان و مکانی است و بههیچوجه، عیب نیست.[۳]
- خبر مرسل، بهصورت مطلق نه پذیرفته و نه مردود است؛ بلکه حکمش بر اساس جمعشدن شرایط و قرائن تعیین میشود. ولی درباره اخبار مرسل صحابه، نظر راجح این است که پذیرفته میشود و به نظر مخالفان اعتنایی نمیشود؛ زیرا عدالت همه صحابه ثابت شده است.[۴] *اختلاف اصولیان در نظم و ترتیب دلالتها بر حسب قوت آن و تعدد آرای آنان در بیان دلالتهای قویتر و ضعیفتر و دلالتهایی که در هنگام تعارض، تقویت میشود؛ ما را به این مطلب راهنمایی میکند که هر کسی توانایی ندارد چنین مسئله مهمّی را به سرانجام برساند و چارهای نیست جز اینکه باید شرایط اجتهاد در پژوهنده فراهم شود تا بتواند عملیات استنباط را بهخوبی انجام دهد و نصّ را بهدرستی و از ابعاد گوناگون بفهمد و معنا و مقصودی را مشخص کند که با آن، مصالح جلب شود و مفاسد از بین برود.[۵]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.